İnsanın hayatı bazen bir kulübenin kapısı kadar sade, bazen bir mağaranın karanlığı kadar derindir. Kimi zaman şehrin gürültüsünde kaybolur, kimi zaman kendi içindeki sessizliğe sığınır. Ama insan nerede olursa olsun, yolculuğu bir tek yerde başlar: Niyetinde...

Benim yolum da böyle başladı. Yılların emeği, düşüşü, kalkışı, rüyaları, umutları… Hepsinin ardında görünmeyen bir ip vardı. Bazen eski bir fabrikanın soğuk duvarlarında, bazen sabaha karşı edilen bir duada, bazen oğlumun adımlarında kendini gösteren bir ses:

“Niyetini temiz tut!..”

Çünkü kader insanın önüne yollar açar ama o yoldan nasıl yürüneceğini niyet belirler. Şehir değişir, tercihler şaşırtır, kapılar kapanır, bekleyişler uzar… Ama niyet doğruysa insanın içindeki denge bozulmaz. Yol daralsa bile kalbin yönü değişmez.

Benim niyetim hep aynı oldu: İyiliği çoğaltmak. Bildiğini paylaşmak. Emeğe değer vermek. Kelimelere hizmet etmek. Ve oğluma dünyada bırakılacak en kıymetli mirasın bir “iz” olduğunu hatırlamak…

Bir başarıya ulaşmak değil, o başarıya hangi niyetle yürüdüğün değerli........

© Türkiye