Milletimizin başı sağ olsun. Allahü teala beterinden saklasın… Sebebi ne olursa olsun, böyle elim kazalar yürekleri dağlıyor. Şehitlerimize Allah’tan rahmet, yakınlarına sabır niyaz ediyoruz. Evet, milletçe acımız çok büyük! Elim uçak kazasında kaybettiğimiz yirmi kahraman askerimizin acısını yaşıyoruz… Her şeyden evvel, duamız şu: Allahü teala beterinden saklasın. Şayet büyük bir ordunuz varsa ve o şanlı ordunun mensupları yurt içinde ve yurt dışında, çok geniş faaliyetler icra ediyorsa, bu ve buna benzer hadiselerin vukua gelmesi kaçınılmaz oluyor. Nitekim yakın tarihimizde maalesef böyle vakalar yaşanmıştır. 16 Mayıs 2001 tarihinde, Malatya’nın Akçadağ ilçesi Güzyurdu Köyüne düşen, CASA SN 235 tipi bir uçakta bulunan 34 kahraman askerimiz şehit olmuştu. Malatya’da stratejik bir askerî üs mevcut olduğundan, burada çok yoğun uçuş ve diğer havacılık faaliyetleri söz konusu. Dolayısıyla muhtelif sebeplerden kaynaklanan ölümcül kazalar ne yazık ki yaşanıyor. Malatya örneğini verdik, ama bu gerçek diğer üs bölgeleri için de geçerli. Daha doğrusu, bütün ülkelerin askerî faaliyetleri için de geçerli… Teknoloji ne kadar gelişirse gelişsin, askerî personel ne kadar eğitimli ve donanımlı olursa olsun, askerlik mesleğinin her noktasında risk oranı yüksektir… Hâl böyle olunca bu tür elim kazaların vukuu da kaçınılmaz oluyor. Elbette bütün gayretler kazaların asgariye indirilmesi için. Tabiatıyla bu da bir yere kadardır. Yani ne kadar tedbir alsanız da, bazen her şey yetersiz kalabiliyor. Gürcistan topraklarında düşen uçağımızdaki 20 kahraman şehidimizin acısı bu kadar taze iken, bu söylediklerimiz kimilerine yavan gelebilir. Zira ne söylersek söyleyelim, yüreklerdeki ateş yanmaya devam edecektir. Ancak netice olarak hayatın gerçekleri de bu dediklerimizi teyit ediyor ne yazık ki… Elim kazanın sebep veya sebepleri elbette en ince........

© Türkiye