Diğer

Konuk Yazar

23 Mayıs 2024

Salman Rüşdi hep kaçtığı ölüme yaklaştıktan sonra piyasaya çıkardığı yeni kitabı ‘Knife’ta (Bıçak) cinayet teşebbüsünün hayatının en mutlu anında geldiğini anlatıyor:

“Pandemi, savaşlar, iklim krizi, faşizmden medet uman hükümetlerin tehditkâr geri dönüşüyle boğuşan zamanımızda mutluluk neredeyse bir tabu. Ölümcül bir mutsuzlukla hasta olan bu dünyada kendimizi içtenlikle mutlu ilan etmeye ne hakkımız var?

Ancak felaketten bir dakika önce, bıçakla üzerime saldırılmasından bir dakika önce hayatımda daha önce hiç olmadığım kadar mutlu olduğumu hissetmiştim. Her türlü duygusal hırstan vazgeçmiştim, sevdiğim kadın yanımdaydı, çocuklarım yetişmişti, yazar olarak pekişmiş bir şöhretim vardı ve fetvayı artık geride bırakmıştım. Gerçekten çok mutlu olduğum bir andı.”

Mutluluk meselesi, arayışı düşündürücüdür hep, mutluluk köpeğiniz gibi ıslık çaldığınız anda gelmiyor. Rastgele geliyor ve aynı hızla gidebiliyor. Dikkatiniz dağınıksa geldiğini görmezsiniz bile. Simenon romanı gibi, o büyülü anın ardından pat diye suç işlenir.

Patti Smith havuzda boğulmasına ramak kala Meksikalı aşçı tarafından kurtarılır, “Ondan sonra hayatımın en güzel yemeklerini yedim, kurtarıcımın pişirdiği” der mesela. Kurtuluştan sonra gelen iştah…

Türbülansta verdiğimiz sözler…

Mutluluk arayışını gençliğimden beri biraz arsızca bulmuşumdur, mutsuzluktan korkmaya da gerek yok aslında, insanlıktaki iyiliği ortaya çıkarır bazen, yüzeyselliği soyar, özü ortaya çıkarır.

Ve tabii aynı Rüşdi’nin yarım kalan mutluluğu gibi Allah biz program yaparken kıs kıs gülebilir de, katil yıldırımın çarpan ışığı ile cinayet işlerken güvenlik kameralarına yakalanabilir mesela.

Hakan Aksay’ın lezzetle yazdığı, uzun uzun incelediği o güzel hüzünlü kız ile uçaktan beraber inselerdi mutlu olurlar mıydı?

Son 6 ayda mutlulukla ilgili binden fazla kitap yazıldığını okudum bir haberde, az bilgi çok duygu getirir derler.

Kameralar daha çok kırmızı halı şıklığına odaklansa da bu yıl 77. Cannes Film Festivali “yoksulluk eylemi” ile başladı.

“Ekranların Arkasındaki Yoksulluk” kolektifi üyesi bir grup Festival Sarayı’nın çatısına çıkarak pankart astı. Aşağıda da ıslıklı protestolar yapıldı. Film sektöründeki sözleşmeli işçiler ve sinema sektörü çalışanları çalışma şartlarına artık........

© T24