Cumhuriyet’in ilk yıllarında, laik düzenin yerleştirilmesi için gerçekleştirilen devrim hareketleri, tarikat ve gerici çevrelerin tepkileriyle karşı karşıya kalıyordu.

“Menemen Olayı”, işte böyle bir iklimde ortaya çıktı.

★★★

İzmir’in Menemen ilçesinin nüfusu, 1930’larda dört-beş bindi.

İşgal kuvvetleri, ilçede yaklaşık bin 500 kişiyi öldürmüşlerdi.

★★★

6 Aralık 1930, Derviş Mehmet ve beş adamı, Menemen’e gitmek için Manisa’dan ayrılırlar.

23 Aralık 1930’da, külahlı ve cüppeli olarak Menemen’e gelirler.

Müftü Camii’nde, sabah namazını kılarlar.

★★★

Namazdan sonra Derviş Mehmet, kendini Mehdi olarak tanıtır.

Dini korumaya geldiğini, 70 bin kişilik Halife ordusunun da yolda olduğunu cemaate söyler.

Müezzin de, minareye çıkıp aldığı müjde şerefine bir el ateş eder.

★★★

Derviş Mehmet, camideki yeşil bayrağı alır.

Ve hükümet meydanının ortasında açtıkları çukura diker.

Öğleye kadar, bu sancağın altında toplanmayanların kılıçtan geçirileceğini duyurur.

Adamlarıyla birlikte, bayrak çevresinde tekbir getirmeye, zikir yapmaya başlarlar.

Bazı Menemenliler de buna katılır.

★★★

Derviş Mehmet, halkı kışkırtmak için bağırarak şunları söyler:

“Ey Müslümanlar! Ne duruyorsunuz? Halife Abdülmecit sınıra geldi, yeşil bayrak çıktı. Gelin altında toplanın, şeriat isteyelim! Şapka giyenler kâfirdir! Yakında fes giyilecek!”

Menemen Jandarma Bölük Komutanı piyade alayına durumu bildirir.

★★★

Alay Komutan Yardımcısı, Asteğmen Mustafa Fehmi Kubilay’a, bir müfreze ile hemen olay yerine gitmesini emreder.

Kubilay, telaştan kendi tabancasını bile almaz.

Müfreze de gerçek mermi yerine, manevra fişekleriyle (yalnızca ses çıkarır, eğitim için kullanılır) olay........

© Sözcü