On iki yıldan fazladır Türkiye ile Suriye arasında diplomatik ilişki yok. Hemen tamamen kopmuş bağın yeniden kurulması için Rusya’nın gayret ettiği biliniyor.

Buna rağmen tekrar iki devlet arasında resmi bir ilişki kurulması imkânsız gibiydi.

Suriye tarafı görüşme masasına oturmak için Türkiye’nin Suriye topraklarından askerlerini çekmesini istiyor, Türkiye ise güya rejim muhalifi cihatçı çetelerin yönetim tarafından kapsanmasını ileri sürüyordu.

Ancak koşullar ve sermaye sınıflarının ihtiyaçları değişiyor, arabulucular çalışıyor, yeni dengeler kuruluyordu.

Kısa bir süre önce Suriye burjuvazisi adına Esad Suriye’deki askerlerin çekilmesini telaffuz etmeden sadece Suriye’nin bütünlük ve egemenliğine işaret ederek Erdoğan ile görüşebileceğini söyledi. Erdoğan ise doğrudan cihatçıların yönetime katılımını dile getirmeden nasıl olacağı çok müphem bir şekilde Suriye’nin egemenliğine saygılı olduklarını bildirdi. Hatta “ailecek görüşmeye” atıfta bulundu.

Ailecek görüşme denince birçok kişinin aklına hafızalara yerleşmiş aşağıdaki fotoğraf geldi.

2009 yılında Erdoğan ve eşi bir toplantıya katılmak için Şam’a gidince Esad ve eşi otelde ziyaretlerine gidiyorlar. Kuzenlerin ve eşlerinin buluşmasına benzeyen bu “aile” fotoğrafı çok konuşuldu daha sonra.

Fotoğrafta görüldüğü gibi Erdoğan Esad’ın elini iki elinin arasına almış, Esad’da ise hiçbir savunma izi görülmüyor. Bu fotoğrafa bakıp iki sene sonra yaşanacak kâbusu düşünüp Erdoğan’ı samimiyetsizlikle suçlamanın anlamı yok. Erdoğan Türkiye sermaye sınıfının elemanıdır ve sermaye sınıfının pragmatik gereksinimlerine göre vaziyet alıyor.

O yılları bir hatırlayalım.

2008 dünya tarihinde bir milat gibi değerlendirilebilir. Bu olayların o yıl başladığını göstermez bize ama süreçler gözle görülür bir nitelik kazanır. ABD mali çöküşle emperyalist dünyanın hegemonyasında halen devam eden inişli çıkışlı gerilemesini yaşamaya başlar. Belli bir sermaye birikimi sağlamış ülkeler ise, Türkiye gibi, görece bağımsız ve kendileri........

© soL