Geçen hafta on binlerce Amedspor taraftarı Diyarbakır Şehir Stadı’nı boynu bükük terk ettiler. Kendi sahalarında şampiyonluk meşalesini tutuşturmayı bekledikleri bir maçta, eski hocalarının çalıştırdığı Iğdırspor’dan beklemedikleri bir mağlubiyet aldılar. Yürekleri buruk, sevinçleri kursaklarında kalmış bir halde evlerinin yolunu tuttular.

Umutlarını, daha bir bileylerek, bir hafta sonrasına ertelediler. O çok beklenen Birinci Lig’in anahtarı Soma’daydı, öyleyse, çaresi yok, Ege’nin yolu tutulacaktı.

Diyarbakır Ticaret ve Sanayi Odası’nın organize ettiği bir kafileyle bu şampiyonluk yolculuğuna ben de katıldım. Cumartesi, Amedspor ile birlikte, İzmir’e uçtuk. Sivil toplum örgüt temsilcilerinin, siyasi aktörlerin ve çok sayıda iş insanın yer aldığı kafile Cumartesi gününü İzmir’de geçirdi, Amedspor ise son hazırlıklarını tamamlamak için doğrudan Soma’ya geçti.

İzmir’de Dokuz Eylül Üniversitesi’nin hocalarından, yakın dostum Recep Doğan’ın misafiri oldum. Ali Bayramoğlu, geçenlerde kediler üzerine yazılmış en güzel yazılarından birini kaleme almış ve “Kediler, melektir” hükmünü vermişti. Recep de melek gibi bir kediye sahip: Ehli keyif, ağzının tadını bilen, sevgisini abartmadan gösteren ve bal rengi parlak tüyleriyle göz kamaştıran Miy Miy Efendi. Kedilerle mesafeliyimdir, buna rağmen mekânın sahibi özgüveniyle ortalarda dolanan Miy Miy Efendi ile frekansımız uyuştu. Sağ olsun maç öncesi stresimizi aldı götürdü.

Küçük Diyarbakır

Pazar sabahı üç yarım otobüs dolusu taraftar ile Soma’ya doğru hareket ettik. Yolda bize bir otobüs ve çok sayıda özel araç da katıldı. Çevre illerdeki Amedsporlular takımlarını yalnız bırakmamak adına Soma’ya akın etmişler. Soma’ya vardığımızda küçük bir Diyarbakır ile karşılaştık. Sabahtan beri Soma sokakları Amedsporluların tezahüratlarıyla çınlamış durmuştu.

Stadın etrafında Amedspor flamları, formaları, atkıları, tişörtleri, alın bağları satan tezgâhlar kurulmuştu. Her caddeden stada Amedspor formaları giymiş taraftarlar akıyor, giriş kapılarının önünde uzun sıralar uzanıyordu. Tarihi maça şahitlik etmek için herkes bir an önce stada girmenin yollarını arıyordu..

Stada girdiğimizde oranın da Diyarbakır Stadı’ndan eksik kalır bir yanının olmadığını gördük. Stadın en azından dörtte üçünü Amedsporlular doldurmuş, sahanın dört bir yanı Amedspor bayraklarıyla donatılmıştı. Stadın hemen yanındaki bir inşaatta çalışan işçiler de Amedspor’a destek için yerlerini almışlardı. Az sayıda Somaspor........

© Serbestiyet