Birinci sinifə mürəkkəbqabı və qələmlə getdim. Sonra mürəkkəblə qələm birləşib "diyircəkli qələm", "avtoruçka"oldu. İlk dəfə "avtoruçka" görəndə çox təəccüblənmişdim. Səhv etmirəmsə, üçüncü sinifdə oxuyurdum. Hələ də bu hadisəni həyatımın "texnoloji inqilab"ı hesab edirəm. Sonra, elə indi də yeni texnologiya və tətbiqlərin mənə nə təqdim etməsindən asılı olmayaraq təəccüblənmirəm. Təxminən 22 yaşımda Azərbaycanda klaviaturada sürətlə işləyən "yeni növ"lərdən biri idim, indi qələmlə kağıza imza atanda belə, əlim dolaşır, süni intellektin haracan gedəcəyini də düşünmürəm. Çünki, "sürət əsri" ilə dostlaşmışam. Lakin sənaye və texnologiya bu qədər dəyişsə də mahiyyətcə heç nə dəyişməyib: yenə valideynlər........

© Qaynar