Mijn eindredacteur aan de lijn. Hij is bezig met mijn column over het sportschoolevenement, waar ik kotsend boven de plee hing, en is bang dat mensen gaan denken dat ik gewoon gek ben. Welke idioot gaat er nou zo hard sporten op een lege maag?

Voor je het weet, zegt hij, wordt deze column gedeeld op allerlei socialemediakanalen en blijk ik orthorexia te promoten. Of anorexia.

Ik moet een beetje glimlachen bij die gedachte. Ik was die vrouw die standaard de laatste bitterbal nam op de borrel. De vrouw die altijd een pak van zes roze koeken kocht: voor het hele gezin één, en de laatste twee voor haarzelf. Maar goed, dat weten mensen die mij niet kennen natuurlijk niet, die lezen alleen maar over een dieet van halve grapefruits en drie minitomaatjes, en dit moet geen dagboek worden van een eetstoornis. Dat wil ik niet op mijn geweten hebben.

Onzin, zegt mediawetenschapper Linda Duits, als ik haar tegenkom op een kerstborrel. “Je krijgt geen eetstoornis........

© Parool