Trots ontvangt hij de Paroolmedewerkers in zijn gloednieuwe bovenwoning aan de Achtergracht. Atze Lourens (31) woont al tien jaar in Amsterdam, en dit is de eerste keer zonder huisgenoten. Aan zijn muren hangen albumhoezen en de filmposter van jarentachtigklassieker Paris, Texas. Vanuit zijn woonkamer kijkt hij uit op Carré.

Lourens vertrok uit Zwolle naar Amsterdam om economie te studeren. Nu is hij bekend bij de coördinatoren opinie van Het Parool als een van de fanatiekste brievenschrijvers van de krant: reden om hem op te zoeken. Hij heet ze welkom met koffie en koekjes in de vorm van sneeuwpoppen aan zijn grote eettafel.

Hoe is het begonnen?

“Ik had altijd de behoefte om mezelf te uiten. Ik heb veel gedachten over dingen, maar hield die altijd voor mezelf. Toch vond ik het wel leuke gedachten.”

Wanneer vond je dat voor het eerst van jezelf?

“Dat is een goede vraag. Toen de bescheidenheid wegviel, misschien. Ik merkte in debatten op school dat ik soms anders tegen de dingen aankeek, wat origineler. Maar ik was altijd mijn eigen jury. Toen ik voor het eerst een stuk naar de krant opstuurde, kreeg ik ook voor het eerst die bevestiging van buitenaf.”

Hoelang duurde het voordat je iets durfde op te sturen naar de krant?

“Tussen mijn bachelor en master had ik een tussenjaar. Toen heb ik heel veel tijd en ruimte gehad om dingen te lezen. Ik noteerde regelmatig wel iets in mijn telefoon waarvan ik dacht: hier kan ik misschien wel iets over schrijven. Ik ben gaan kijken naar waar ik het online kwijt kon. Ik publiceerde weleens wat op het online platform Medium.com, maar mijn stukken waren daar eigenlijk te essayistisch voor.”

“Op een gegeven moment kreeg ik een idee, met de verkiezingen van 2021 die naderden. Als je vóór een Kamerlid kunt stemmen, waarom zou je dan niet tégen iemand mogen stemmen? Ondanks dat ik er niet volledig achtersta, vind ik het wel een terechte en leuke vraag. Ik wil prikkelen, maar wel goed onderbouwd. Dat werd toen gepubliceerd in de krant.”

En toen stond opeens EditieNL voor de deur.

“Ik kreeg een dag later een telefoontje........

© Parool