İçin İçin Yanan…
Beden halen yaşarken, hücrelerin azar azar ölmeye başlaması çağımızın illeti oldu… Adeta parça parça ölüyoruz… Nereden ölmeye başlayacağımız da belli olmuyor. Bedende en zayıf nereyi bıraktıysak, oradan mantar gibi ölüm doğuyor.
Nereden başlayacağı değil ama neden başladığı çok belli!
Doğa ile barışık, onu anlayan ve onu bilen tavır içine giremiyoruz. Anlayamayınca da garip savaşlar çıkıveriyor. Toplumun kendi içinde bile ayrışmalar, savaşlar başlatılınca, güçlü kalma, soyu devam ettirme içgüdüsü ile başlanıyor üremeye… Fazlaca üreme, eğitimsizliği, organize olamamayı getiriyor. Bilginin yayılamaması hatta yokluğu doğallığı, doğal gıdayı, hava kirliliğini, yaşamın kaynağı olan oksijen ve deposu ağaçların azalışını sağlıyor.
Oldu da bir hafta aç kalsanız iyi kötü yaşarsınız… İki gün su içmesen yaşayabilirsiniz… Ama beş dakika oksijensin kalamazsınız… Ve ne yazık ki bizler, bilinçsizliğimizin zirve yapması ile olsa gerek… Bize en çok lazım olanı, oksijen üreten o tek varlığın kesilmesini, yanmasını sorun etmeyiz. Hatta bazıları; bilinçli, ağaca duyarlı davrananlar ile dalga geçer, onu tiye alır. Hatta ona güler.
Havada ki karbon oranını yükselttik. Kaynaklarımız zaten kısıtlıydı. Yetersiz kaynak iklim değişikliği ile daha da kısıtlandı. Ve genetiği oynanmış gıdalar ile tanışıverdik. Şifrelerini henüz layıkıyla çözemediğimiz genler ile oynamayı hak gördük. Sebze, meyvenin genetiği ile oynadık. Genetik yetersizliğimiz ile üretilmiş gıdaların insan hücrelerini parça parça hasta etmesi kadar normal bir durum olamazdı. Öyle de oldu. Bilinçsizce verdiğimiz genetik kodlarla hücreleri yaradılış amacından uzaklaştırıp, işlevini değiştirmesine sebep olduk…
Öte yandan bununla birlikte bir şey daha öğrendik. Genetik zehirlenmeye maruz kalmasına rağmen, güçlü, canlı kalabilen hücrelerin, hastalanmış hücreleri olabildiğince gözetim altında tutmaya çabaladığını gördük. Onları iyileştirmeye çabalıyorlardı. O küçücük ama bilge hücreler, insanın hatalarını kapatma gayretindeydi. Çünkü biliyordu ki! Yaradılış amacından uzaklaştırılmış hücreler, yayılmaya başlarsa sağlıklı hücrelerde yaşayamaz. Ve bunlar olduğunda ışık, canlılık, kıymet kalmaz, kıyamet gelir…
........
© Önce Vatan
visit website