Deyir “dost başa baxar, düşmən ayağa”. Əlbəttə ki, ermənidən, Ermənistandan bizə hələ uzun müddət, bəlkə də heç vaxt dost çıxmayacaq – öz günahları üzündən təbii ki. Amma barı düşmənçilik eləməsinlər.

Minlərlə şəhidi və qazisi hesabına öz ərazi bütövlüyü və suverenliyini bərpa edən Azərbaycan məhz ikinci, praqmatik yolu seçib: Ermənistanı maksimum qısa zamanda zərərsiz, heç vaxt müharibə mənbəyi olmayacaq və “əl-ayağa dolaşmayacaq, beynəlxalq hüquqa, təməl qonşuluq prinslərinə riayət edəcək normal, məsuliyyətli ölkəyə çevirmək. Zor ya xoş.

Xoşluqla olsa lap yaxşı. Ən əvvəl elə hay toplumunun özü üçün. Təəssüf ki, “dinc varianta” ümid elə böyük deyil. Çünki “miatsum” virusu, Türkə heyvani nifrət bunların canından tam çıxmayıb, terror yuvası erməni kilsəsinə və quldur-başkəsənlərə, uşaq qatillərinə rəğbət erməni cəmiyyətində hələ də yüksək olaraq qalır. Unutmayaq, indinin özündə Ermənistan on illərdir qəhrəmanlaşdırılan terrorçulara (Qaregin Njde, “Nemezis” kompleksi və s.) qoyulmuş abidələrin qoruğu kimidir...

Azərbaycanın hədəfi son dərəcə aydın, səmimi və bəşəri: bir........

© Müsavat