Dünyanın nabzı, dijital iletişim ağlarının ritmiyle atıyor. Siber uzay, artık yalnızca bir "mekân" değil, insanlığın kolektif bilincini, ekonomisini ve hatta kimliğini şekillendiren bir meta-gerçeklik. Platon'un mağara alegorisindeki gölgeler gibi: Görünenin ardında, karmaşık ve tehlikeli bir gerçeklik gizli. Siber güvenlik tedbirleri, işte tam da bu noktada, yalnızca teknik bir zorunluluk olmaktan çıkıp varoluşsal bir sorumluluğa dönüşüyor. Kriptografi kâşifi Bruce Schneier'in dediği gibi: "Güvenlik bir süreçtir, bir ürün değil. İnsanlar, süreçler ve teknoloji arasındaki dansı anlamadan, bu savaşta zafer şansınız yok."

Teknolojik savunma mekanizmaları, elbette ilk akla gelen. Güvenlik duvarları, şifreleme protokolleri, çok faktörlü kimlik doğrulama… Tüm bunlar, bir Orta Çağ kalesinin surları kadar görkemli. Fakat unutulmamalıdır ki, en sağlam kale bile insan hatasına dayanamaz. Sosyal mühendislik saldırıları, siber suçluların en kadim silahı. Bir çalışanın masumca tıkladığı e-posta eki, Truva Atı misali, bir ülkenin kritik altyapısını çökertmeye yetebilir. Bu nedenle, siber tedbirlerin merkezine insan faktörünü........

© Milat