Bilim ve teknolojinin gelişimi ile inovasyonlar, insan hayatında değişimler ve yenilikler getirdi. Ancak çağımız insanı, tüketimde sınır tanımamakla birlikte, özgürleşmek yerine grup hegemonyasının içine hapsoldu! İnsan, değerlerini unutup, kendi kalitesinin farkına varamayarak, aklını kullanmayı, istişare kültürünü ve diyaloğu hatırlamaz hale geldi. Dostluk, komşuluk ve hısımlık gibi geleneksel bağlar zayıfladı; yardımlaşma ve dayanışma ise yok olma tehlikesiyle karşı karşıya. Bir köyü bir apartmana sığdırdık ama köylerdeki faydalı sosyal kültürü geride bıraktık. Mahallemizden, şehrimizden, engellilerimizden, yaşlılarımızdan ve yoksullarımızdan, dahası ülkemizin geleceği ve istikrarından dertlenmez olduk.

Bencillik ve bireyselci yaklaşım, canımıza okuyor. Artık medeni diye adlandırılan dünyamızda sosyal bağlar ve kültürel ağlar, sosyal medya çıkmazına dönüşmüş durumda. Bugün toplumumuz, sosyal medya üzerinden yediğini, içtiğini, giydiğini, zenginliğini ve gezdiğini paylaşıyor. Hâlbuki biz, ekmeğimizi, suyumuzu ve imkânlarımızı paylaşan bir millettik. Arkadaşımızın, komşumuzun derdiyle dertlenirdik. Kültürümüz ve medeniyetimiz, geleceğimizle ilgili dertlenir, düşünür, istişare eder, danışır ve ortak........

© Karadeniz'de sonnokta