Sanat, Edebiyat ve Düşünce Dergisi

Cahit Koytak’ın “biz ona doğru yürüdükçe, / Gazze’de kalkıp bize doğru yürüyecek” ikiliğini kapağa taşıyor yeni sayısında Yitiksöz. Yitiksöz, yirmi dördüncü sayısıyla ağustos ayının yalımında ve terörist İsrail’in zulmü altında acılar ve çaresizlikler altında oluşan derin öfke sağanağında okuruyla buluştu.

Genel Yayın Yönetmeni Sayın Duran Boz, “Kalem ve İnsanın sınanışı” adlı yazısında yazı ve insanın dünya hayatındaki sınanışı üzerine değinir. Şubat ayından beri vahşi bir katliama sahne olan Gazze, maalesef artık aklın ve hafsalanın bir daha göremeyeceği yeni vahşetlerle devam ediyor. Herkes sanki bu vahşeti izleyerek onaylıyor gibi… Yazıdan bir bölüme buyurun:

“Yazı, insanın kalemle sınanmasıdır. Sorunlarıyla söyleşen yazarın yüreğinden yeryüzüne kelebekler uçurmasıdır. Neticesi kestirilemez oyunların sorgusunu başlatmaktır hayatta. Dünyada insani gerçekliğin hakikatle ilişkisine dair göstergeleri çoğaltmaktır. Yazarın ödevi, kişinin kendisiyle barışık bir yaşantı kurmasına katkıda bulunmaktır. İnsani özü devre dışı bırakan şeytansıların salınımı karşısında var oluşu muhafaza yöntemlerini işaret etmektir. İnsana yönelen küresel şıvgınların yayılışına göğsünü siper etmektir. Zamanı, zikir sesleriyle yumuşatan kuşların donanmasına katılmaktır. Vakti geldiğinde güneşle yârenliğe tutuşanların türküsüne eşlik etmektir. Bedavacılığın ruha hücum eden söylemlerine aldanmamaktır. Ekmeğin emekle kavrulmadan yenemeyeceğini bilmektir.

Yazar, yazdıklarıyla yanı başında sahnelenen oyunları yorumlar. Oyunların sıradanlığını hesaba çeker. Emeğin oldubittilerle zayi edilmemesi için çırpınır. İnsanın, özgül ağırlığını ortaya çıkaran alın teriyle senlibenli yaşamayı savunur. Kalemin ödevi besmele ile başlanan yolda ilerlemektir. Evveli niyet ve besmele olan yürüyüşte, zorlukların aşılmasını kolaylaştıracak noktaları işaret etmektir. İstikamete girilip yola revan olunmuştur çünkü. İnsan kendi seçimini yaparak var oluşunu şartlamıştır. Düşünce kıvama erdiğinde kalem, yazarın parmakları arasında kımıldanışına başlar. Gelişigüzellikten ıraklaşma edimi çınladıkça kalemin yürürlük saati canlılığını sürdürür. Aşk ile sübhânallah diyen dillerin nihayetinde elhamdülillah demelerine gelir sıra. Böylelikle inşallah dilek cümlesiyle girilen süreç şükür ile hitama erer. (…)

Yitiksöz, sözün gücünü merkeze alan yaklaşımıyla yayınını sürdürüyor. Her sayısıyla farklı bir yazarı okur beğenisine sunma kararlılığı içinde olan Yitiksöz, 24. sayısında da bu geleneği bozmuyor. Dil dikkatini yaşantı dikkatine dönüştürme arayışında olan şair, yazar, çevirmen İbrahim Demirci’yi gündem konusu yaparak yoluna devam ediyor. Elbette İbrahim Demirci’ye dikkat yazılarının yanı sıra şiirler, öyküler, denemeler de dergi sayfalarındaokuyucunun ilgisine sunuluyor. Sözün tükenmeyen açılımlarına yönelen bir titizlikle nice sayılara…”

Yitiksöz-24’e şiirleriyle katkı sunan şairlerimizi Cahit Koytak, Mustafa Köneçoğlu, Suavi Kemal Yazgıç, Yasin Mortaş, Adem Turan, Ali Sali, Mustafa Gök, Ekrem Elmas, Derya Kurtoğlu, Hacı Ahmet Sevgili, Mustafa Ökkeş Evren, Sinem Bozhöyük ve Mehmet Aycı selamlıyor, her birine bu kutlu eyleme katıldıkları için teşekkür ediyoruz. Sinem Bozhöyük “Sol Solunumlar” adlı şiirinde konuklar ve hayallerine değiniyor. Buyurun şiire:

“Konuklar ve Hayalleri

Ortamına bayıldıkları evden ayrılmadan

Kurdukları hayalden sorumluydu konuklar

Tutunabilirliği olmayan bir köşeye

Var güçleriyle asılarak

Ve unutmadıklarını söyleyip konukluklarını

Unuttular.

Gözlerinden taşan mekânsal hazlarla

Hatırlarından hatıralar düştü gölgeliklere

Günün gözyaşlarından sakınırcasına

Yüksek ısılardan kaçınarak, işte

Yüklendikleri eksik anlamlarla

Kimi toprakta, kimi suda

Veya külleriyle ateşte

Kimi sarı sargı bezleriyle

© İnsaniyet