7 Ekim sonrası İsrail’in Gazze’de yaptığı vahşet ve katliamları adım adım genişleterek bölgesel bir savaşa kapı araladığı bu günlerde; Netanyahu’nun oğlunun periyodik aralıklarla sosyal medya hesaplarında paylaştığı Büyük Kürdistan bayrağı, bazı Kürt Yahudilerin “dostluk” temalı paylaşımları ve belki de en önemlisi Kürt ulusalcıların; ‘burası karışacak vaziyet alın’ minvalindeki yaklaşımlarını İsrail vahşetini desteklemeye vardıracak düzeyde bir ilkesizliğe dayanak yapmaları, uzun süredir bir spekülasyon ve komplo teorisi konusu olarak işlenen Kürt-İsrail ilişkilerini yeniden gündeme getirdi.

Ortadoğu’da İran, Irak, Türkiye ve Suriye arasında bölünmüş olan Kürtlerin her bir parçada siyasal statüleriyle ilgili bir değişim ihtimali belirdiğinde kışkırtıcı bir söylem olarak “İkinci İsrail” ithamı yapılır. Esasında, İsrail ve Kürtler şeklinde kurulan bir denklemin kendisi bizatihi hem kışkırtıcı hem de hatalıdır. Böyle bir ilişkiden söz edilecekse Kürt-İsrail ilişkileri şeklinde genel bir değerlendirmeden ziyade somut bulgulara dayalı olarak Irak Kürtleriyle İsrail ilişkilerinden söz edilebilir.

Bu ilişkinin perde gerisi kurcalandığında; 1961-1970 ve 1974-1975 yılları arasında Irak’ta meydana gelen Kürt ayaklanmaları sırasında İsrail’in, Kürtlere yaptığı yardımlar, Molla Mustafa Barzani’nin 1967 ve 1973 yıllarında İsrail’e gerçekleştirdiği ziyaretler vs. söz konusu edilir. İlişkinin söz konusu edildiği tarihlere dikkatle bakılırsa Irak’taki Kürt ayaklanmasını fırsat bilen İsrail’in özellikle 1967 yılındaki 6 gün savaşlarında Arap hasımlarından biri olarak Irak’ı Kürtlerle meşgul etme isteği dikkat çekmektedir. Dahası, bu yardımları dönemin İran rejimi üzerinden yaptığı da bilinen bir husustur. Ne ki İran, İsrail’le benzer bir........

© Haksöz