Allah’ın Resûlü’nün Eşleri

“Peygamber Mü’minlere kendi canlarından daha yakın ve önceliklidir. Onun eşleri de Mü’minlerin anneleridir.” (Ahzâb 6)

Hz. Hatice bint‐i Huveylid (555‐ 620)

Hz. Hatice, Mekke’de ticarî kimliği ile bilinen erdemli bir kadındı. İki evlilik yapmış üç çocuklu bir duldu. Kırk yaşındaydı. Peygamberimiz ise yirmibeş yaşındaydı. Ticaret ilişkisi sebebiyle tanışıyorlardı. Aralarında onbeş yaş fark vardı. Evlendiler. Onbeş yılı Peygamberlik öncesi dönemde olmak üzere evlilikleri yaklaşık 25/yirbeş yıl sürdü. Peygamberimiz, Hz. Hatice’nin 65 yaşında ölümüne kadar ikinci bir evlilik yapmadı. Tek kadınlı yaşadı.

Hz. Hatice, evrensel Peygamber kılınan eşi Hz. Muhammed’e ilk iman eden kadın oldu. Canını ve malını İslâm’a adadı. Peygamberimiz, “Bana ondan daha hayırlıbir kadın verilmedi.” diyerek Hz. Hatice’yi hiç mi hiç unutmadı. Onu hayatı boyunca sevgi ve saygıyla andı.

Hz. Sevde bint‐i Zem’a (577‐ 644/Hicri 23)

İlk Müslüman kadınlardandı. Eşiyle Habeişistan’a göç etmişti. Dönüşlerinde eşi vefat etti. 50/Elli yaşında altı çocuklu bir duldu. 52 yaşındaki Sevgili Peygamberimizin Hz. Hatice’den sonraki ilk eşi oldu. 68 yaşında vefat etti. Beş hadis rivâyet etmiştir.

Hz. Âişe bint‐i Ebu Bekir (605‐ 678/Hicri 58)

Allah’ın Resûlü’nün 54 yaşında iken evlendiği Hz. Âişe henüz ergenliğe adım atmış bulunan genç bir kızdı ve eşleri arasında tek bâkire olanıydı.Evliliğinde yaşının 14‐19 arası olduğıda ileri sürülmektedir.[1]

Bu izdivacı Hz. Âişe’nin babası Hz. Ebû Bekir arzuladı. Allah kendisinden razı olsun Hz. Ebû Bekir Allah’ın Resûlü’ne ilk îman eden erkekti. O, İslâm’ın yayılması uğrunda malını bezletti. Canını tehlikeye attı. Allah’ın Resûlü’ne hicret arkadaşı oldu. Allah’ın Resûlü katında ondan daha sevgili bir sahâbî yoktu. O’nun vekiliydi, müsteşarıydı. Hz. Ebû Bekir’in arzusu kırılamazdı.

Allah’ın Resûlü’nün Hz. Âişe ile evliliği Hz. Ebû Bekir’i mutlu etmek amacına yönelik görülebilirse de, bu evlilik bize göre daha köklü amaçlara dayanır.

Allah’ın Resûlü’nün öğretileri arasında bâkirelerin tercih edilmesi vardır. Bu ilkeyi örneklendirmekgerekirdi.

O’nun taaddüd‐i zevcâtının ana amacı; eşlerinin, İslâm’ın özellikle kadınlara dönük tebliğinde hizmet üstlenmeleriydi. Tebliğ, hiç şüphesiz her kadının yapabileceği bir hizmet değildir.

Tebliğ için zeki, genç, kafası ve kalbi yalnız İslâm kültürü ile dolu dinamik eşlere ihtiyaç vardı. Kaldı ki yaşlı olup cinsel gücü yerinde olan bir insanın, genç bir kızla evlenebileceğini ve böylece genç, hem de kumalı bir kadının nasıl yönetilmesi gerektiğini örneklendirmek gerekirdi. Çünkü yüz milyonları aşacak mü’minler arasında böylesine bir evliliğin zarûretini duyacak nice mü’minler olacaktı.

‐ Doğrusunu Allah bilirbu sebeblerle Allah’ın Resûlü Hz. Âişe ile evlendi.

Bu sebeblerin başında da hiç şüphesiz dînin tebliği gelir. Nitekim Allah’ın Resûlü’nün sağlığında ve O’nun irtihalinden sonra dînin tebliğinde Hz. Âişe pek büyük hizmetler yapmıştır. İslâm Dîni’nin iki ana kaynağından ikincisi olan Sünnet’in insanlara ulaşmasında Hz. Ebû Hüreyre’den sonra en büyük hizmeti gören Hz. Âişe olmuştur. O’nun rivâyet ettiği hadislerin toplamı 2210/İki bin iki yüz on’dur. Yetmiş dört yaşında vefat etmiştir.

Allah’ın Resûlü’nün Hz. Âişe ile evlenmesinin sebebinin ilâhî bir talimata dayandığı hakikatine de işaret edelim.[2]

Hz. Hafsa bint‐i Ömer (604‐ 665/Hicri 45)

Bu muhterem annemiz, geleceğin İslâm devlet Başkanı olacak büyük sahâbî Hz. Ömer’in........

© Haber Vakti