Sizleri bilmem ama ben yıllık tatillerimi genellikle çocukluğumun geçtiği, üzerimde derin izler bırakan yerlerde geçiririm.

Bu yıl yaptığım bu tatilde de bir şeyin ayırdına vardım. İnsan denen varlık aslında sadece kucaklaşmasını insanla değil doğayla da yapabiliyor.

Bugün nasıl yıllarca görmediğimiz bir yakınımızı, dostumuzu, arkadaşımızı görünce nasıl sarılıp kucaklaşıyorsak, yıllarca görmediğimiz üzerinde yaşadığımız doğayla da kucaklaşabiliriz.

Çocukken haziran ve temmuz aylarında köyden yaylara çıkardık. Çünkü bu aylarda köyümüzde tüm otlar kuruyken yayların otları yükseklik ve serinlikten dolayı yemyeşil kalırdı.

Ortalama iki aya yakın bu süreç içerisinde yaylada yaptığımız çardaklarda yaşamımızı sürdürür ve hayvanlarımızın bu yemyeşil otlardan yemesini sağlardık.

Bu yemyeşil otlardan yiyen hayvanlar daha iyi beslenir........

© Günışığı Gazetesi