Bu yıl yine bir olimpiyat yazı yaşıyoruz. Nefeslerimizi tu­tarak müsabakaları izliyoruz. Sa­hada mücadele eden sporcuların kökeni, rengi, cinsiyetine bakma­dan giriştikleri rekabeti alkışlıyo­ruz. Müsabaka sonrasında birbir­lerini kutlamalarını, teselli etme­lerini seyrediyoruz.

İlk modern Olimpiyat Baron Pierre de Coubertin öncülüğün­de, 1896 yılında, Atina’da organize edildi. Coubertin, sportif yapılan­maların Avrupa'nın örf ve adetleri arasına girmesi durumunda barış için büyük bir destek olacağı, bu nedenle olimpik oyunların yaşatıl­ması gerektiği üzerinde durdu.

Olimpiyat ruhu olimpiyat oyunlarının amacında şekille­nir. Evrensel bir iyi niyet ortamı yaratarak barışçı bir dünya için, gençlerin spor yoluyla birbirleri­ni anlamalarını ve dost olmaları­nı sağlamak ve geliştirmek amaç­lanmıştır.

Keza beyaz zemin üzerine birbi­rine geçen ve kenetlenen beş ayrı renkteki olimpiyat halkaları, dün­yanın beş kıtası ve bu kıtaların birliğini ifade eder. Son dönem­lerde olimpiyatlar, ülkelerin ekonomik, siyasal ve sosyal beklentilerinin olduğu orga­nizasyonlar haline gelse de olimpiyatların dünya barışına hizmet ettiği fikri her zaman sıcak tutuldu.

Tüm bu güzellikler içinde olimpiyatların yaratacağı dü­şünülen ‘barış’ nerede diye sorma­dan da geçemiyoruz.

Her gün yeni bir gelişmeyle uya­nıyoruz. Hamas lideri İsmail Ha­niye'nin İsrail'in Tahran'da düzen­lediği saldırıda öldürülmesi........

© Dünya