Finansman gideri kısıtlaması (FGK), bir şirketin borçlanma yoluyla sağladığı finansman giderlerini sınırlayan bir vergi düzenlemesidir.

Türkiye’de FGK’nın şirketlerin öz sermaye yapısını güçlendirmeye hizmet ettiği kabul edilmektedir. Buna karşılık OECD BEPS (Eylem 4) yaklaşımında ve Avrupa Birliği’nde (AB) (2016/1164 sayılı Direktif ) FGK, şirketlerin dış kaynaklı finansmanı aşırı kullanarak bunu bir agresif vergi planlaması aracı olarak kullanmalarını önleme amaçlıdır. Türkiye’de ve AB’deki FGK, içerik bakımından da birbirinden farklılaşmaktadır.

Türkiye’de FGK (GVK md.41/1-9, KVK md.11/1-i), yabancı kaynakları öz kaynaklarını aşan şirketler için geçerlidir (kredi kuruluşları, finansal kuruluşlar, finansal kiralama, faktoring ve finansman şirketleri hariç). Yabancı kaynağın öz kaynağı aşan kısmına ilişkin faiz giderlerinin % 10’unun gider (KKEG) olarak indirilmesi yasaktır. Sadece faiz değil, aynı zamanda komisyon, vade farkı, kar payı, kur farkı ve benzeri adlar altında yapılan gider ve maliyet unsurları da kapsama dahildir.

Buna karşılık AB’de FGK, EBITDA (Earnings Before Interest, Taxes, Depreciation and Amortization), yani faiz, vergi ve -maddi ve maddi olmayan varlıklardaamortisman öncesindeki kazanç (FAVÖK) üzerinden hesaplanmaktadır.

Faiz........

© Dünya