Buenos Aires’te bir sonbahar akşamı...Arjantin Devlet Baş­kanı Javier Milei, sahneye uzun deri ceketiyle çıkıyor ve binlerce kişinin önünde rock şarkıları söy­lüyor. Bu gösteri, sadece bir kon­ser değil; umutsuzluğa dönüşen ekonomik tabloya moral pompa­lama çabası. Washington’dan ge­len destek vaatleri değer kaybe­den peso’yu bir süre tutsa da ülke yeniden belirsizliğin girdabında. Milei’nin hikâyesi, aslında gelişmekte olan ekonomilerin jeopolitik ve tarife savaşları altında nasıl ayakta kalmaya çalıştıklarının bir göstergesi.

Geçtiğimiz hafta ABD Hazine Baka­nı Scott Bessent, Arjantin Maliye Baka­nı Luis Caputo ile Washington’da dört gün süren yoğun görüşmeleri tamam­ladı. Görüşme sonrası yapılan açıklama dikkat çekiciydi: “Arjantin akut bir liki­dite krizi yaşıyor, ancak yalnızca Ame­rika Birleşik Devletleri hızlı hareket edebilir. Ve biz harekete geçiyoruz.” Bu cümleyle birlikte ABD Hazine Bakanlı­ğı doğrudan Arjantin pesosu satın aldı ve 20 milyar dolarlık bir swap çerçevesi açıkladı. Bu adım, klasik IMF hattının ötesinde, Washington’un doğrudan do­lar likiditesi sağladığı yeni bir finansal doktrinin habercisi niteliğinde.

Bu hamle, sadece Arjantin ekonomi­sini istikrara kavuşturmak değil, aynı zamanda Trump yönetiminin “Ameri­ca First” doktriniyle uyumlu biçimde, ABD’ye ekonomik olarak yakın duran hükümetleri ödüllendirme mesajıydı. Milei’nin mali disiplini ve serbest pi­yasa reformları, Washington nezdin­de “model müttefik” algısı yaratıyor. ABD bu kez sermayeyi sadece faiz için değil, politik uyum için de........

© Dünya