Bir kimsenin kalitesi; sadece kıldığı namazla, tuttuğu oruçla ya da dilinden eksik etmediği zikriyle anlaşılmaz. Çünkü ibadet; niyetle değer kazanır, niyet ise; insanın kalbinin en derin yerinde gizlidir, dışarıdan kolay kolay okunmaz. Oysa parayla kurulan ilişki; insanın iç dünyasını bütün netliğiyle ortaya döker. Zira para; hırsı, sabrı, adaleti, kanaati, merhameti ve güveni test eden en keskin imtihan aracıdır. Bu sebeple nice ibadet ehli görünen kimse, konu para alışverişine geldiğinde ahlâkî bir enkaza dönüşmüştür. Aynı şekilde sessiz, gösterişten uzak bir insan, maddi konudaki samimiyetiyle yüksek bir karakter örneği olarak karşımıza çıkabilir.

Kur’ân-ı Kerim, insanın iradesini en çok zorlayan alanlardan birinin “mal sevgisi” olduğunu defalarca bildirmektedir ve Yüce Allah; “Mal sevgisi insanın içine çok şiddetli bir şekilde yerleştirilmiştir.” (Âdiyât, 8) buyurmaktadır. Bu ayet; parayla imtihan edilmeyen bir insan, henüz karakter testinden hiç geçmediğini anlatmaktadır. Çünkü mal, kişinin hem neye zaafı olduğunu hem de neye sadık olduğunu gösteren bir turnusol kâğıdı gibidir.

Para, insana seçenek sunar. Seçenek ise insanın içindeki gizlenmiş eğilimleri ortaya çıkarır. Fırsat verildiğinde hile yapmaya meyilli olan, küçük kazanç için büyük değerleri feda eden, ölçü ve tartıda hile yapan kimseler; ibadetle değil ancak parayla olan ilişkileriyle tanınırlar. Resûlullah Efendimiz’in........

© Denge