İslam’a göre erkeğin yükü; yetkiden önce sorumluluktur. Aile, insanın yeryüzünde kurduğu en küçük ama en etkili medeniyettir. Bu medeniyetin huzuru da çöküşü de çoğu zaman erkek figürünün tutumuna bağlı olarak şekillenir. Çünkü İslam, erkeğe “üstünlük” değil, “sorumluluk” vermiştir. Kur’ân’ın ifadesiyle “Erkekler kadınların koruyup gözetenidir.” (Nisâ 34). Bu cümlede; güç değil emanet, ego değil merhamet, hükmetmek değil korumak vardır. Ne yazık ki modern çağın tartışmaları bu ayeti yanlış yorumlamış, erkeğin rolü ya otoriter bir figüre indirgenmiş ya da tamamen silikleştirilmiştir. Hakikat ise başka bir yerde durmaktadır. Erkek, ailede; bir “yönetici” değil bir “rehber”, bir “sığınak” ve bir “denge unsuru”dur.

Erkeğin rolünü anlamak için önce şu hakikati kavramak gerekir; İslam, gücü sorumlulukla birlikte verir. Gücün kullanıldığı yer hesap, ihmal edildiği yer vebal doğurur. Dolayısıyla ailede erkek, öncelikle bir mesuliyet insanı olmak zorundadır. Eşine ve çocuklarına sadece maddi ihtiyaçlarını karşılayan biri olarak değil, ruhlarına, kalplerine ve güven duygularına da yatırım yapan bir baba, bir eş, bir dost olmalıdır. Hz. Peygamber (s.a.v.)’in aile hayatındaki duruşu bu konuda en güçlü rehberimizdir. O, ev işlerinde eşine yardım eder, kırıcı bir tavır sergilemez, asla kaba davranmazdı. “Sizin en hayırlınız, ailesine en hayırlı olandır” sözü, erkeğin ölçüsünü belirler. Erkek; evde öfkesiyle değil, vakar ve nezaketiyle var olmalıdır. Çünkü aile ortamını cennet iklimine de cehennem ateşine de çevirme gücü en çok onda........

© Denge