Adı Yahya. Aslen Batı Şeria’dan. Ailesi orada yaşamakta. Filistin’in iki kopuk parçası arasında geçişlerin mümkün olduğu bir tarihte Gazze’ye yerleşir, üniversite okumak için. 2007 yılı öncesi olması gerek. Yahya üniversiteye gitmek üzere bir gün bir taksi dolmuşa biner. O gün Üsame ile tanışır. Külüstür bir mersedesle dolmuşçuluk yapan Üsame ile. İkilinin dostluğu o ilk gün başlar.

Yıllar geçer, Yahya üniversiteden mezun olur. İşletme okuyan Yahya geleceğine dair ne tür hayaller kurdu bilmiyoruz, ancak kendini içinde bulduğu hal pek iç açıcı değildir. Üsame’nin izbe mi izbe, salaş mı salaş falafelci dükkanının aşçısı, garsonu, temizlikçisi… kısacası her şeyi. Yahya’nın yaşadığı yer de farklı değil. Dar, nemli, eski püskü eşyalarla dolu. Birbirinden iç karartıcı iki yer arasında sıkışmış bir hayat.

Yahya’nın bu içler acısı hale nasıl düştüğü ise muamma. Gazze’de bir üniversiteden mezun Filistinli bir gencin hayat çizgisi … ne kadar farklı olabilirdi ki! Dünya Bankası verileri çarpıcı. Batı Şeria ve Gaza Şeridi’nde 2001-2005 arası dönemde işsizlik oranı yüzde 20’lerde, 15-24 yaş arasında erkek nüfusu arasında ise yüzde 30’larda. Kişi başına gayri safi milli hasıla ise $1100-1500 arasında git gel. Peki ya alt yapı? Yollar, kaldırımlar, apartmanlar. Altyapı kalite indeksi olsa. Ekonomik koşullar ve altyapı Gazze’de yaşamın sadece bir parçası.

Daha boğucu olan ise İsrail işgali. Gazze ve Batı Şeria’da 1967 yılında, Filistin’in geri kalanında ise 1948 yılında başlayan işgal. 2000-2005 yılları İkinci İntifada yılları. 2005 yılı İsrail’in askeri güçleri ve Yahudi yerleşkeleri ile Gazze’den tamamen çekildiği yıl. 2006 Filistin iç savaşının yılı. 2007 İslami Direniş Hareketi’nin veya daha yaygın adıyla Hamas’ın Gazze’de tam hakimiyetini tesis ettiği ve Mısır destekli İsrail’in ablukasının başladığı yıl.

Yahya artık sadece hayat koşullarının değil, Gazze açık hava hapishanesinin de mahkumu. Hayatındaki tek güzel şeyi, Batı Şeria’daki annesini ziyaretin mahrumu.

Üsame ablukanın başladığı yıl itibariyle dolmuşçuluğu bırakmış olsa gerek. Falafel dükkanını Yahya’ya bırakmış, kendi ise uyuşturucu etkili, ancak sadece reçete ile elde edilebilen bir ilacın gayri kanuni satışı ile meşgul. Falafel dükkanı da işin parçası. Yahya ilacı tekli veya ikili olarak falafelli dürümler içine koymakta, Üsame ise dürümleri müşterilerine satmakta. Bütün mesele ilacın temini. Bu da Üsame’nin işi. Muayeneye gittiği doktoru ikna etmesi zor değil. Yaşı başını almış doktorun cüsseli ve kabadayı tavırlı Üsame’ye ters davranabilmesi zor. Üsame’nin iddiası da ikna edici. İntifada’da yaralandığı ve artık hiç bir ağrı kesicinin kendisine etki etmediği. Doktorun bir ara muayenehanesini terk etmesi ve Üsame’yi tek başına bırakması da fırsat yaratımı. Üsame’ye düşen 4-5 sayfa boş reçete sayfası koparması ve doktorun damgasını vurması. Yahya’ya düşen ise doktorun el yazısını taklit ve reçetelere ilacın adını yazması.

İkili, Üsame’nin külüstür mersedesi ile Gazze’yi dolaşır ve eczane eczane ellerindeki sahte reçetelerle ilaç toplar. Üsame her zamanki usül ilaçların satışına başlar. Ancak bu sefer işi rast gitmez ve polise yakalanır. Karakolun polis şefi Ebu Sami, Üsame’ye bir teklif yapar. Üsame polis adına ispiyonculuk yapmayı kabul ederse karakoldan elini kolunu sallayarak çıkabilecektir. Üsame bu teklifi kabul eder ve karakoldan çıkar. Ancak dışarı çıktığında sözünden döner ve Ebu Sami ile gergin bir görüşme yapar. Ebu Sami bir gece Üsame’nin falafel dükkanına baskın........

© Daktilo1984