Ülkelerin ekonomi politikaları iki gruba ayrılır. Bunlardan birincisi Merkez Bankası’nın kontrolünde olan para politikası, diğeri ise hükümet edenlerin aktivitelerine göre şekillenen maliye politikalarıdır. İlk grup piyasadaki para miktarını politika aracı olarak kullanır ve para talebi ile para arzının bir dengede olmasına özen gösterir. Bu özen bir bakıma faiz oranı ile para arzının uyumunu sağlar.

Merkez Bankası’nın oyuncağı niteliğindeki para arzı (miktarı) halk arasında en çok konuşulan konu niteliğine sahiptir. Bu özelliği ile para faiz, döviz kuru ve diğer fiyatların oluşumu arasında sıcak bir ilişki kurar ve halkın günlük alışverişlerinde kullandığı kıymet ölçüsü niteliğine sahiptir.

Devlet harcamaları, yatırımları ve vergi oranları (miktarı) maliye politikasının araçlarıdır. Bu araçlar üretim politikalarının çatısını oluşturur. Aynı zamanda ekonomik büyüme, sosyal refah, istihdam ve işsizlik gibi üretimi doğrudan ilgilendiren bağlantıları kurar.

Ekonomik olarak fazla açık olmayan ülkelerde ilgili politika araçları etkin bir şekilde kullanılır ve denge bu çerçevede oluşturulur.

Öte yandan, ekonomik olarak açık, üretim ve geliri dış ticarete bağlı bir ülkede para ve maliye politikalarını kontrol etmek zordur.

Faiz oranı, artık dışarıdan size verilendir. Döviz kuru dış ticaret kazanımlarına ve ülkeler arasındaki........

© Cumhuriyet