Cumhuriyetin kuruluş yıllarında söylenmiş bir cümle hâlâ kulaklarımızda çınlar:

“Cumhuriyet, kimsesizlerin kimsesidir.” Evet, böyle olması istenen yeni bir umuttu Cumhuriyet. Çocuklar için atılan adımlar olan Halkevleri, Köy Enstitüleri, özellikle yoksul köylülerin çocuklarının korunması için bir umut ışığıydı.

Bu söz, bir dönemin yoksul halkına, yetimine, öksüzüne, emeğiyle yaşayanına verilen bir sözdü. Kurtuluş Savaşı onlarla verilmişti, kazanımlar da onlarındı. Cumhuriyet, yalnız bırakılmışların, “hiç kimsesi” olmayanların sığınağı olacaktı. Ama 100 yıl sonra, bu sözün özellikle çocuklar açısından hâlâ geçerli olup olmadığını sormak........

© Cumhuriyet