Yansın pervane yansın

Kardeşlerim uyansın!

Pervane ışık arar

Arar tutkudan yana

Yanıp tutuşanlardan nice aydınlık doğar…

İşte, tutkuyla yanıp tutuşanlardan biri de oydu. Nereden mi biliyorum? 1993 sonbaharında gelmiştim Ankara’ya. Ve yine aynı yıl girmiştim AST’nin kulisine. Ne zaman derin bir tiyatro sohbeti başlasa hep aynı adamdan bahsediliyordu. Bir efsane adam ki; bizim ustaların hepsi nerdeyse onun büyük oyunculuğu konusunda hemfikirdi. Sahnede yaptıklarını anlatırken nasıl insanüstü bir yetenek diye düşünmeden edemezdiniz. Öyle ki; yüzünün seyirciye dönük kısmı ile dram oynarken diğer tarafıyla rol arkadaşını güldürmeye çalışan bir aktör…Nasıl olabilir diye düşünüyorum genç aklımla. Kim bu adam? Üstelik tiyatro tutkusuyla yanıp tutuşuyorum ben de. Öyle hikayeler anlatılıyor ki onun hakkında, sanki şanslı bir nesil onunla çalışmış da şimdi onun etkisinden çıkamıyorlarmış gibi düşünüyor insan. Kıskanıyorum biraz. Ben neden tanımadım? Keşke onunla bir oyunda oynayabilseydim. Hiç değilse kulisinde bulunabilseydim. Çünkü kulis anıları sahne anılarından hem daha çok hem daha komik.

Sonra giderek daha iyi tanıyorum onu. Hiç de öyle anlatıldığı gibi yalnızca komik anıları yok. Gerçek yaşamı........

© Aydınlık