1950’li yıllar taşradan kentlere göçün başladığı yıllardı. Aleviler Anadolu’da genellikle kantonlar halinde yaşıyorlardı. Taşradan kente göçen kitlelerin içinde Aleviler de yer aldı. Aleviler kentlere göç ettikten sonra Sünnilerle, camilerle, siyasi parti temsilcileri ile, sendikalarla hemhal oldular. O dönemde Aleviler Atatürk’e saygı besliyorlardı ancak İsmet İnönü’ye karşı bir tutumları vardı. Çünkü İsmet İnönü laiklik ilkesi ile Sünnilik dışında diğer inanç gruplarının da özgür olduğunu düşünüyor ve azınlıkların inanışları ile ilgili taleplerine sırt çeviriyordu. 1950’li yıllarda pek çok yurttaş gibi Aleviler de tek parti yönetiminden bıkmıştı. CHP’nin bölünmesiyle Demokrat Parti muhalif bir parti olarak ortaya çıkmış ve Aleviler köylülere sahip çıkacağı retoriğiyle hareket eden DP’yi desteklemiştir. Aleviler o dönemde siyasi duruş olarak Türk milliyetçiliği ve Kemalizm düşüncesini benimsemişti. Alevilerin politikleşme süreçleri kentlerde hızla artmış. Alevi dedeleri ve kanaat önderleri 1960 Darbesinden sonra Cemal Gürsel ile görüşmüş ve Türkiye’de inanç grubu olarak tanınmak istemiştir. 1960’lı yıllarda solun yükselişi ile birlikte Aleviler, Türkiye İşçi Partisi ve CHP ile dirsek temasında bulunmuştur. Ancak gerek TİP gerekse CHP’den umduğu desteği bulamayan Aleviler kendi partilerini kurma yolunu seçmişlerdir. Kurucu başkanı Hasan Tahsin Berkan idi.........

© Aydınlık