Bayramlar, kutlamalar, anneler, babalar günü, sevgililer günü, vb… Tüketim toplumunda tüketimi, para harcamayı körükleyen özel günler bitmek bilmez. Her şeye sahip geniş aileler için bu özel günler ne kadar heyecan ve keyif verici olsa da birçok insan, hatta çoğunluk için en hüzünlü günler oluyor. Empatiden yoksun ülkemiz insanı sosyal medya ve mesajlar aracılığıyla bu özel günleri çok yoğun yaşıyor, yaşatıyor, ekonominin canlanması uğruna reklamlar hüzünlülerin hüznünü artırıyor. Gelin biraz hüzünlü grupla empati yapalım...

Annesini babasını, sevdiği birini çocukken kaybetmişler yani anne, baba, büyükanne, büyükbaba sevgisine doyamamışlar…

Annesi, babası olup da ondan hiç sevgi ve şefkat görmemişler yani ihmal edilmişler, korunup kollanmayanlar, yaralı olanlar…

Annesinden, babasından çok sevgi görüp ama şu an kaybettiği için çok üzüntü yaşayanlar, yani özleyenler…

Anne, baba olmayı çok istemiş ama bir nedenle olamamışlar, yani eksik hissedebilenler…

Anne, baba olmuş ama çocukları çok hayırsız çıkmış........

© Aydınlık