Δεν χρειάζεται να δώσουμε ιδιαίτερη σημασία στις πολιτικές αναφορές που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας στην πρόσφατη ομιλία του για την οικονομία. Αυτό το κίνημα από «τα κάτω» που θα δώσει ώθηση στους από «πάνω» να συγκροτήσουν ένα λαϊκό μέτωπο αλά Μελανσόν, είναι λόγια του αέρα. Ώσπου να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα στην αριστερά θα περάσει καιρός. Και βέβαια, πριν αρχίσουν να μιλάνε για συνεργασίες θα πρέπει πρώτα να μαζέψουν τα πτώματα. Ομολογώ άλλο μου έκανε εντύπωση: η αναφορά του στον Τρικούπη και τον Βενιζέλο. Στην ανάγκη δηλαδή ενός «αναπτυξιακού σοκ» εφάμιλλο των αντίστοιχων της δικής τους περιόδου.

Και μόνο η επίκληση δύο κατ’ εξοχήν αστών πολιτικών, εκπροσώπων της ελίτ της εποχής τους, από τον αριστερό Τσίπρα δεν είναι ούτε τυχαία ούτε συνηθισμένη. Πόσο μάλλον αν σκεφτούμε ότι ως σήμερα οι περισσότερες αναφορές στον Βενιζέλο από αριστερούς πολιτικούς ήταν είτε για να θυμηθούν το ιδιώνυμο είτε για να καυτηριάσουν τις ιμπεριαλιστικές περιπέτειες στις οποίες έβαλε τη χώρα. Έτσι, βάσιμα μπορούμε να υποθέσουμε ότι η επιλογή αυτή αποτελεί μέρος της επιχείρησης «Rebranding Tsipras». Μπορεί να μην φοράει γραβάτα, είναι προφανές ωστόσο ότι θέλει να διευρύνει την απήχησή του. Να πάψει να είναι το τρομερό παιδί των........

© Athens Voice