Resmi literatürde “remittance” olarak bilinen bu para transferleri, yalnızca bireylerin ailelerini desteklemekle kalmıyor, aynı zamanda birçok ülkenin ekonomik dengelerinde kritik bir rol oynuyor. Dünya Bankası verilerine göre, sadece 2024 yılında dünya genelinde göçmen işçilerin ülkelerine gönderdiği toplam döviz miktarı 760 milyar doları aşarken, bu rakam bazı gelişmekte olan ülkelerde gayri safi yurtiçi hasılanın (GSYH) yüzde 10’unu dahi bulabiliyor.

Türkiye örneği, göçmen işçiler ve döviz transferlerinin ekonomi üzerindeki etkisini anlamak açısından oldukça çarpıcı. Ülkemizde özellikle inşaat, tarım ve hizmet sektörlerinde çalışan yabancı işçiler, kazançlarının önemli bir kısmını memleketlerine gönderiyor. Bu transferler, hem göçmen işçilerin ailelerinin yaşam standardını artırıyor hem de alıcı ülkelerde tüketim ve yatırım potansiyelini destekliyor. Örneğin, Bangladeş, Filipinler ve Meksika gibi ülkelerde döviz girişinin büyük bir kısmı, yurtdışında çalışan vatandaşların gönderdiği paralarla sağlanıyor. Bu durum, söz konusu ülkelerde kamu maliyesine, döviz rezervlerine ve ulusal ekonominin istikrarına doğrudan katkıda bulunuyor.

Göçmen işçiler tarafından gönderilen dövizlerin ekonomik etkisi sadece miktarla sınırlı değil. Bu paralar, çoğu zaman doğrudan tüketim harcamalarına yöneliyor; gıda, eğitim, sağlık ve konut harcamaları artıyor. Dolayısıyla, göçmen işçilerin gönderdiği dövizler, “mikro düzeyde” aileleri desteklerken, “makro........

© Analiz