menu_open Columnists
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close

On sekiz sene

19 1
17.01.2025

Hrant Dink’in öldürülmesinin üzerinden on sekiz sene geçti. Dile kolay. O gün doğanlar artık bugün birer yetişkin, çocuk olanlar bugün artık kendileri çocuk sahibi. Cinayetten sonra hepimiz koca birer hayat yaşadık, kim bilir başımıza neler geldi, neler gördük, neler geçirdik, neler kazandık, kimleri kaybettik... Tüm bunlar olurken, cinayetle ilgili davaların on sekiz sene sonra bile hâlâ devam ediyor olması ve zaman aşımı kararlarının çıkması bir yandan bir Türkiye klasiği olsa da bir yandan da sürreel, Kafkaesk bir durum. Davalar öyle karmaşık bir hâle geldi, daha doğrusu getirildi ki içinden çıkmak, kim kimdir, kim ne yapmıştır anlamak tam zamanlı uzmanlık gerektiren bir iş oldu. İtiraf edeyim ki ben bu davaların takibini, ne olup bittiğini anlamaya çalışmayı seneler evvel bıraktım.

Bu davaların bu kadar uzun ve karmaşık hâle getirilmesi kanımca yıldırma ve cinayeti karartma stratejisinin bir parçası. Nitekim, ben ve benim gibi birçok kişi üzerinde de bu yıldırma stratejisi başarılı olmuş görünüyor. Bunun bir karartma stratejisi olduğunu söylemek, şu ihtimali dışlamak demek değildir: Devlet mekanizması içindeki birtakım farklı odaklar, gruplar birbirlerini bu konuda açığa düşürmeye, kamuoyu önünde kendilerini temize çekmeye çalışıyor olabilirler ama sonuçta o da karartmaya hizmet eden bir unsur hâline gelmiştir.

Buradan, “Cinayeti kim işledi?” sorusuna gelecek olursak, deminden beri söylediğim sebeplerden dolayı bu soruya nokta atışı bir cevap vermek benim için zor. Fakat, bu soruya cevap vermek için sadece davalara değil cinayetten evvelki yıllara, Hrant Dink’i kimlerin hedef gösterdiğine de bakmak gerekir, zira öyle görünüyor ki insanlar o yılları unutma eğiliminde. Biz dışarıdan bakanlar olarak devlet mekanizması içindeki birtakım kişi ve makamları net biçimde göremeyebilir, ayırt edemeyebiliriz belki ama bahsettiğim........

© Agos