Tüm eylemlerde ak saçlı delikanlı, deli kızları görüyoruz…

Hepsi 78 kuşağının devrimcileri…

Hepsi hep direndi, direnmeyi yaşam biçimi olarak kabul ettiler. Hiç biri lider olma derdinde değil, var olan soruna çözüm arayışında, onlar devrimci 78’liler…

Onlar eylemlerde ön saflarda, hala bildiri dağıtıyor, hala slogan atıyor, hala yumruklarını havadan indirmiyorlar…

Onların yanında kimse yok, eskiden de yoktu, liderleri “aman bizi öldürtmek mi istiyorsunuz” diyerek her türlü baskıyı kabul ederken, onlar direndi… “Direnmeyen” liderlerin emri ile açlık grevlerine katıldılar, devrimci onur, devrimci anlayış olarak kabul ettiler liderlerini eleştirmeden hep desteklediler, hep endişeli, hep kuşku içlerinde taşımalarına rağmen liderdir dediler, değerdir dediler, sessizce onlara yol verdiler…

Onlar devrimci 78’liler…

Tüm eylemlerde hep öndeler… Çoğu dede oldu, nine oldu ama meydanları boş bırakamadılar…

İmkanları zorlayarak çocuklarını, torunlarını okuttular, yurt dışına kaçan yoldaşlarının yanına gönderdiler… Şimdi torunlar, çocuklar yurt dışında başka yaşam kurdular ama onlar bu ülkede kalıp eylemlere devam etti, edemeyenler ise rakı masasında devrim yapmaya devam ettiler…

Ülkemizin alnı ak, yüreği Karacaoğlan bir kuşağa sahip oldu, o kuşak acıların en büyüğünü, direnişin en onurlusunu yaptılar… Onlar Bedreddin oldular “yarın yanağından gayrı her yerde, hep beraber oldular…” kısaca devrimci oldular ve hala devrimci mücadeleye devam ediyorlar…

İyi ki varlar 78 kuşağı…

Ondan önceki kuşaklar doğanın yasası gereği camilerden imamların duası ile bir bir yolculadık, kalanları da sanırım camiden imamların duası ile yolculayacağız… Tüm din kurallarına, tüm düzen karşı olanlar son yolculuklarında........

© Açık Gazete