Bazı günler, ürkek bir güvercin sessizliğinde önümden akıp giden hayatı izliyorum...

Soğuk ve karanlıkta geçen Ankara geceleri... ?Çocukluğumu dize getiren is kokusu...? Suçu hep sana attık.? Sen bu kadar soğuk olmasaydın,? ayaklarımın buzunu eritecek sandığım her ateşe kanmazdım.

Sen bu kadar karanlık olmasaydın

Kış güneşine kurtarıcım deyip çiçeklerimi açmazdım...

Hayat seni yanlış anladım.

Yeni bir yaşın dönümündeyim. Yazıyla kırk beş. Rakamla 45.

Kendimi çok daha yaşlı hissettiğim zamanlarla dolu hayatım.

Bitkin ve kırık dökük…

Sadece dünya değil, tüm galaksi omuzlarıma binmiş gibi kambur hissettiğim.

Ve tekrar belimi doğrulttuğum.

Çok tatlı bir tesadüf mü, yoksa yine hayatın bir gülümse hadi dediği hediye mi bilemiyorum. Geçen akşam halam yolladı. Bir YouTube kanalı, hayatımı video haline getirmiş. Ne yalan söyleyeyim önce ‘Eyvah!’ Dedim. Acaba ne abukluklar olacak?

Söz konusu ben olunca malzeme bitmez.

Oğlum, boyum, elbette bacaklarım, evliliklerim, boşanmalarım, bazı gaflarım vs. Vs.

Korkarak........

© 12punto