''Vasat'' sözcüğünü hatalı kullanıyor çoğumuz. Ortalama anlamına gelen bu sözcüğü kötü, bayağı anlamında kullanmak çok yaygın. Aslında bir yandan da verimli bir hata bu. Ne de olsa ortalama pek de tatmin etmez insanı.

Yıllardır ''ortalama'' üstü kapalı dövülür, küçümsenir. ''Ortalama insan'', ''ortalama tatil yeri'', ''ortalama bir aile'', ''orta sınıf'' sözleri hiç de iştahla anılmamıştır.

Oysa şimdi ortalamanın bir anlamı kalmadı. Ortalama değerler asgari değerlere öylesine yaklaştı ki asgari ortalama oldu.

Bu durum, asgari ücret için de geçerli. Normal bir ülkede ''asgari ücret'' karşılığında çalışılabilecek en düşük ücret kabul edilmektedir. Bu değer ise ''ortalama bir insanın'' hayatta kalmasına, barınmasına, özetle temel ihtiyaçlarına yetecek mal ve hizmetleri alım gücüne bakılarak belirlenmektedir.

Yürürlükteki asgari ücret tanımına bakalım:

''Asgari ücret: İşçilere normal bir çalışma günü karşılığı ödenen ve işçinin gıda, konut, giyim, sağlık, ulaşım ve kültür gibi zorunlu ihtiyaçlarını günün fiyatları üzerinden asgari düzeyde karşılamaya yetecek ücreti... ifade eder.''

''Zorunlu ihtiyaçlar'' vurgusuna dikkat! Bu ihtiyaçlar çalışan ve çalışmış herkesin ihtiyaçlarına denk düşer. Sözgelimi emeklilerin zorunlu ihtiyaçlarıyla asgari ücretlinin zorunlu ihtiyaçları arasında bir fark yok.

''Asgari ücret'', emeğinden ötürü ücret alan kişinin zorunlu ihtiyaçlarının........

© 12punto