Son yıllarda fark ettiğim bir şey var. Artık televizyon sadece bir eğlence aracı değil. İnsanların zihnini, algısını, zevkini, ilişkisini ve hatta kişilik beklentilerini şekillendiren görünmez bir güç. Eskiden televizyonun bir ritmi vardı. Müzik programları, eğlence saatleri, kültür sanat içerikleri, sohbet programları. Artık bunların hiçbiri yok gibi. Yerine aynı türde tekrar eden, birbirine benzeyen, kopyalanmış formatlar geldi.

Bir yanda diziler…

Bir yanda yarışmalar…

Bir yanda kaosla beslenen sabah programları…

Bir yanda gelin görümce rekabetleri…

Bir yanda özel hayatı ifşa eden formatlar…

Hepsi bir araya gelince ortaya tek bir gerçek çıkıyor: Televizyon artık toplumun en güçlü yönlendirme aracı

Müzik programlarının kaybolması bile başlı başına bir gösterge. Eskiden yeni sesler, yeni tarzlar, yeni sanatçılar keşfedilirdi. Şimdi ekranın yıldızı ya bir mafya karakteri ya bir gelin kaynana formatı ya da hayatındaki trajediyi anlatan biri. Televizyon bir dönem sanat üretirdi, şimdi içerik tüketiyor.

Daha tehlikelisi ise artık kim ünlü oluyor. Ne yazık ki çoğu zaman normal hayatta kimsenin dönüp bakmayacağı biri. Bazen kargaşasıyla, bazen saldırganlığıyla, bazen suçu ya da sapkınlığıyla. Çünkü ekran drama seviyor. Çünkü seyirci drama alıştı. Çünkü toplum artık sakinliğe değil gürültüye odaklanıyor.

Gelin kaynana rekabetiyle yapılan programları düşün. Kim daha hamarat, kim daha çok laf sokuyor, kim daha yüksek sesle kavga ediyor. Bu yarışmalar insanların günlük yaşamı değil ama insanlara sanki olması gereken davranışmış gibi sunuluyor. Çocuklar bunu........

© 10 Haber