Liseyi ve askerliği bitirdiğinde, evlenmeye karar vermişti Kubilay. Yanlış hatırlamıyorsam, 1993 yılıydı. Posofluydu. Ailesinden uzakta ve geçici işlerde çalışıyordu. Eş dostun yönlendirmesi üzerine bir kızla görüşmeye gitti. Bu ilk görücü usulü randevu, fiyasko ile bitti. Evet, kız güzeldi, güler yüzlüydü, iyiydi hoştu... Ama Kubilay’a biraz… Ee biraz, nasıl denir, biraz fazla girişken, cüretkâr, buyurgan gelmişti. - Çocuklarım erkek olursa hepsine ilk ismi olarak “Bilge”, kızlarım olursa hepsinin isminin yanına “Nur” koyacağım, demişti mesela. *** Böyle durumlarda ne denir, bilirsiniz. “Kubilay’a kız mı yok?” Nitekim yine görücü usulüyle Trabzonlu ve varlıklı bir ailenin kızıyla evlendi. *** Eşinin teşvikiyle eğitimine devam etti. Tıp fakültesini kazandı, bitirdi. TUS’u kazandı, çocuk doktoru oldu. *** Günümüze dönersek, Doktor Kubilay; eşi, oğlu ve kızıyla tatil için Karadeniz’e gitti geçen ay. Evlilik yıl dönümleriydi. Her ikisinin de memleketini ziyaret edeceklerdi. Hanım tarafından Trabzon’da........

© Türkiye