menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

Aytaç'ın rüyası

4 2
25.07.2024

Aytaç'ın rüyası

Aytaç dört yaşına yeni girmişti. Kelebeklerin güzelliği onu her zaman büyülemişti. Kelebekleri dünyanın en güzel yaratıkları olarak görüyordu. Hatta kelebeklerin güzelliğinden o kadar büyülenmişti ki "Aytaç, büyüyünce ne olmak istiyorsun?" sorusuna "Kelebek olmak istiyorum" diye cevap verdi. Kardeşinin yardımıyla bahçedeki çiçeklerin üzerine konan kelebeklerden en az birini yakalayıp eve getirir ve annesinin itirazına rağmen ağzı kapalı bir kavanozda saklardı. Ama sabah ağardığında onu ya baygın ya da ölü bulurdu. Aytaj ne kadar hayal kırıklığına uğrasa da bu alışkanlığından vazgeçmedi.

Bir gün Aytaj'ın dedesi bir geziden döndüğünde ona çiçekli bir elbise almış. Aytaç bu elbiseyi giydiğinde kelebeğe benziyordu. Mutlu bir şekilde dönerken elbisesinin eteği yükseldi. Aytaç bunu çok beğendi. Aytaj dönmeye, dönmeye, dönmeye devam etti... Bir anda küçük kanatları olduğunu gördü. Aynaya koştu. Aynanın karşısında kendisini görünce çok şaşırdı. Aytaç kelebeğe dönüşmüştü. Buna nasıl sevinmezsin? Kanatlarından ve görünümünden çok memnundu. Aytaç hayaline kavuşmuştu. Artık kendini dünyanın en güzeli olarak görüyordu.

Aytaç kendi kendine şöyle düşündü: "Hayır, burası artık benim yerim değil. Diğer kelebekler gibi çiçekten çiçeğe uçmam gerekiyor." Pencere hafifçe açıktı. Kendini pencereden atıp çayıra doğru uçmaya başladı. Uçan çiçeklerin arasına çeşit çeşit kelebekler girdi. Kelebekler onu nezaketle karşıladı. Aytaç bir çiçekten diğerine atlarken çok mutlu oldu. Kelebeklerden biri ona yaklaştı ve sordu:

- Adın ne?

- Adım Aytaç.

- Bu ismi hiç duymadık. İsmimiz Benekli Kelebek, Pembe Kelebek, Kırmızı Kelebek. Çok güzel ve ilginç bir ismin var. Bu ismi sana kim verdi?

- Büyükannem.

- Büyükannen var mı? - kelebekler şaşkınlıkla sordu.

- Evet var. Peki büyükannen yok mu? Aytaç sordu.

- HAYIR. Sonuçta uzun yaşamıyoruz.

Aytaj şöyle düşündü: "Sonuçta büyükannemin kelebek değil, insan olduğunu nasıl açıklayabilirim?" Sessizlik vardı. Aytaç birden "Hadi gidip oynayalım" diye seslendi. Kelebekler uzun zamandır bu sözü bekliyor gibi görünüyor. Her biri bir çiçeğin üzerine oturdu ve güzelliklerini etrafa yaymaya başladı. Aytaç da onların çok gerisinde değildi. Aytaj, görünüşüne ve kanatlarının........

© tarihistan.org


Get it on Google Play