Ümmet: “Renk, ırk, bölge ve cinsiyet farkı gözetilmeksizin, aynı peygambere ve onun getirdiği dine inanalar topluluğu” demektir. Dolayısıyla son Peygambere ve onun getirdiklerine inanan bütün Müslümanlar, İslam ümmetini oluştururlar.

Haliyle Müslümanlardan oluşan her hizmet grubu, ümmetin kendisi değil, bir parçasıdır. İşte kendini ümmet bütününün bir parçası gören hizmet grupları, diğer kardeş hizmet gruplarına karşı bencil ve inhisarcı bir tutum sergileyemez. O, itikâdî bütünlüğün adının tevhid; itikâdî parçalanmışlığın adının da şirk olduğunu bilir. Vahdet de, toplumsal bütünlüğü ifade ederken; tefrika, sosyal parçalanmışlığın ismidir. Yani tevhidi parçalarsanız itikâdî şirke girersiniz, ümmetin vahdetini parçalarsanız tefrika dediğimiz sosyal şirke düşersiniz. Tefrika, kin ve düşmanlık temeline dayanan ayrışmadır. Farklı yolları kullanarak hizmet üretmek ise, hayırda yarışmaktır, tefrika ile ilişkisi yoktur. Bu sınırı iyi muhafaza etmek gerekir.

Rasûlüllah’ın (sav), bütünüyle namaz kıldığı bir gecede, fecirle birlikte selam verdiğinde ona;

-“Ya Rasûlallah! Bu gece o kadar namaz kıldınız ki, daha önce böyle namaz kıldığınız görülmedi” diye sorulunca şöyle buyurdu:

-“Evet, o ümit ve korku namazı idi. Rabbimden üç şey istedim, bana ikisini verdi, birini vermedi. Rabbimden bizi, bizden önceki ümmetleri helak ettiği şey ile helak etmemesini istedim, bunu bana verdi. Rabbimden, dışımızdan bir düşmanı bize galip getirmemesini istedim, bunu da bana verdi. Bizi fırka fırka ayırmamasını (ümmetimin bir birine düşürülmemesini) istedim, bu isteğimi kabul etmedi.” (Müslim, Fiten 5, Hadis no:2890; Tirmizi, Fiten 14, Hadis no:2175)

Rasûlüllah’ın (sav) bu duası gereği, Muhammed Ümmeti, diğer ümmetler gibi toplu helak cezasına çarptırılmamıştır. Bu gün Lût kavminin işlediği cinsel sapıklık, birçok batı ülkesinde baş tacı edilmektedir. Danimarka ve Hollanda gibi ülkelerde erkeğin erkekle, kadının kadınla evlenmesi resmen kabul edilmiştir. Yani Lût kavmine taş çıkartacak cinsel sapıklıklara rağmen, Yüce Allah toplu helakler vermemektedir.

Yine bu ümmet, dış düşmanlar tarafından yok edilememiştir. O kadar haçlı seferleri yaptılar, Moğol saldırıları gerçekleşti, Birinci dünya savaşında Müslümanları yok etmeye çalışan emperyalist güçler, İzmir’den denize döküldüler ve Çanakkale’yi geçemediler. Yani Rasûlüllah’ın (sav) bu duası gereği, ümmetin kökünü kazıyamadılar.

Fakat Peygamber Efendimizin Rabbinden isteyip de Rabbinin reddettiği, ona söz ve garanti vermediği “bu ümmeti fırka fırka........

© Mir'at Haber