İletişim teknolojilerindeki hızlı ilerlemeler bizi enformasyon toplumundan “ağ toplumuna” taşıdı.

Artık bir çoğumuzun elektronik/sanal gerçeklikte alternatif/paralel bir hayatı var!

Sosyal medyada, gerçek hayattaki varlığımızı yansıttığımız “avatarlarımızla” varlık gösteriyoruz.

Bu varlık kimi zaman “gerçek” varlığımızın “aslına mümkün olduğunca yakın” bir kopyası olurken kimi zaman da tamamen kurgusal olabiliyor.

Gerçek ya da sanal âlemde “mevcudiyetimiz” iki farklı katmanda şekilleniyor: Uzayda kapladığımız yerle, bedenimizle, kaşımızla, gözümüzle, elimiz ayağımızla yer aldığımız somut katman ve düşüncelerimizle, hislerimizle varlık gösterdiğimiz soyut katman.

Fiziksel varlığımızı fotoğraf ve videolarımızla, sağda solda verdiğimiz pozlarımızla taşıyoruz sanal âleme. Güzel bedenleri, akrobatik, atletik ya da fiziksel performans becerileri olanlar, sanal-somut vitrinlerini bedenlerini ve maharetlerini sergiledikleri fotoğraf ve videolarla dolduruyorlar.

Fakat bu yeterli değil. Sadece görsel bir temsilin ötesine geçmek için kelimelere döktüğümüz fikir ve hislerimizle ispat-ı vücut etmemiz gerekiyor!

Burada bir problem doğuyor: Gerçek alemde fiziki varlığımız, bedenimiz doğal olarak öne çıkarken, sanal âlemde gerçek dünyadaki kadar anlam ifade etmiyor.

Çünkü dokunabileceğimiz, tadını, kokusunu alıp çıkardığı sesini işitebileceğimiz........

© Karar