Kolektivizmin başlıca varsayımları şunlar:
- Bireyin ontolojik önceliği reddedilir. Birey, ancak toplumsal bağlam içinde var olabilir ve anlamını topluluğa aidiyetinden alır.

⚫ Grubun çıkarları ve hedefleri bireyinkilerden daha önemli ve öncelikli sayılır.

⚫ Rasyonellik, bireysel akıl yerine kolektif akla dayandırılır. Ortak akıl, bireysel akıllardan üstündür. Kararlar kolektif olarak ve merkezi bir şekilde alınmalıdır.

⚫ Ahlaki değerler, bireysel çıkarlardan ziyade kolektif iyiliği esas alır. Bireysel hak ve özgürlükler, toplumsal güvenlik ve refahın ardında gelir.

⚫ Özel mülkiyet fikri hoş karşılanmaz. Kaynakların ve üretim araçlarının ortak mülkiyet olması savunulur.

⚫ Sınıfların ve hiyerarşilerin ortadan kaldırılması arzulanır. Eşitlikçi bir toplum ideali vardır.

⚫ Dayanışma, işbirliği ve kolektif eylem önemlidir. Bireysel rekabet değil ortak çabaya vurgu yapılır.
Kolektivist anlayışın ağır bastığı toplumlarda gözlemlenen yoğun aidiyet ve sadakat hisleri bireylere, “düşmanlara” karşı korunma, hayatın zorluklarını dayanışma ile göğüsleme ve himaye edilme imkanı sağlıyor.

Ama bu tercih, bireysel özgüveni, tek başına inisiyatif alıp karar verme ve hataların sorumluluğunu üstlenme kabiliyetini de ciddi şekilde........

© Karar