Socioloog, publicist, programmamaker

Gepassioneerd voor publieke zaak, zonder al te veel blabla. Geen woorden maar daden.

Ik ben zó blij voor mijn aller, allerliefste stad in Nederland. De door WOII verminkte stad. De stad waar door het massa bombardement van de Nazi’s op die onfortuinlijke 14e mei 1940, 24.000 huizen verloren gingen, 80.000 burgers dakloos raakten en meer dan 900 mensen omkwamen.

De stad die door deze bloedige geschiedenis maar niet weet op te houden met de wederopbouw, en juist dankzij die geschiedenis durft telkens een stap verder te gaan in architectonisch hoogtepunten. De stad die nooit af is.

De stad waar meer dan elders in Nederland, de nieuwe en de oude stadsgenoten een vurig stadschauvinisme met zich meedragen. Er is geen drempel om je Rotterdammer te voelen, de stad maakt ruimte om jezelf te zijn én ook op je eigen manier invulling eraan te geven. Zelfs de hoge gemeenteambtenaren hier spreken liever plat Rotterdams dan met een aardappel in hun mond. De stad die wars is van arrogant doen.

De stad waar, van havenbaron tot havenarbeider, liefde voor en zorgen over de stad in het hart zit. De stad die niet zo gesegregeerd is als de andere drie grote steden, noch ruimtelijk, noch in de hoofden en de harten van haar inwoners. En ja, daardoor ook de stad waar de bewoners de waarachtige conflicten........

© Joop