Socioloog, publicist, programmamaker

De politieke toekomst van premier Netanyahu maar ook, dringender nog wel, de houdbaarheid van de langetermijnagenda van de haviken binnen de Israëlische politiek, vragen al een tijd om een nieuwe framing van het Israël-Gaza conflict. Door grootschalige schending van het oorlogsrecht met duizenden burgerlijke slachtoffers onder de Palestijnen in Gaza, waaronder vele kinderen, als resultaat, is de sympathie voor Israël onder het Westerse electoraat tanende. Politieke, militaire en financiële steun voor Israël door deze onmisbare bondgenoten is wankeler dan ooit.

Het is in dit licht dat de gewaagde en succesvolle aanslag op de politieke leider van Hamas in Teheran, nog geen 24 uur na een Israëlische luchtaanval op het Hezbollah bolwerk in in het sjiitische deel van de stad Beiroet, moet worden gezien. Terwijl ik dit stuk schrijf heeft Israël deze aanslag nog niet formeel opgeëist maar alles bij deze actie wijst richting Israël, als dader dan wel opdrachtgever.

Het is een vlucht naar voren, een speelveldexpansie, omdat het nog meer te laten bloeden van alleen de Gazanen de Westerse burgers massaal tegen Israël zou doen keren. Het is geen toeval dat nog geen week eerder premier Netanyahu tijdens zijn speech in het Amerikaanse Congres zo hard zijn best deed om de Gaza-oorlog vooral te framen als een symptoom van een grotere en al langer gaande strijd: een waardenstrijd tussen het Westen en de verpersoonlijking van de antiwesterse Islamitische Republiek........

© Joop