Eigenaar van TransCity en Auteur

Het racistische Europa waarvan de PVV van Wilders en Bosma zo’n duidelijke exponent is.

In de Tweede Wereldoorlog werden zo’n zes miljoen joodse Europeanen in de vernietigingskampen om het leven gebracht. Deze genocide werd gepleegd door witte Europeanen. Hoewel de Duitse daders primair verantwoordelijk waren, droegen zij die wegkeken eveneens enige schuld.

Na de inval van de Duitsers in mei 1940 ontvluchtten de Nederlandse regering en het Nederlandse koningshuis ons land. In haar talloze toespraken op Radio Oranje praatte Koningin Wilhelmina vervolgens vrijwel nooit over de Jodenvervolging. En de NPO toonde onlangs hoe verkeerde keuzes van de Amsterdamse Joodse Raad bijdroegen aan het grote aantal joodse Nederlanders dat werd gedeporteerd. De NS zette zelfs speciale treinen in om joodse Nederlanders naar de concentratiekampen te vervoeren. Waardoor Nederland het land werd waarvan verhoudingsgewijs de meeste joden om het leven werden gebracht; méér dan 100.000, een kleine 73% van de vooroorlogse joodse bevolking in ons land.

Bovendien werden zij die de vernietigingskampen overleefden, bij terugkeer allerminst warm onthaald. Zo werd hen boetes opgelegd voor tijdens hun afwezigheid niet betaalde belastingen; hun huizen bleken geregeld bewoond door ánderen; en talloze teruggekeerden kregen hun baan en in bewaring gegeven spullen niet terug.

Ook in Nederland is het schuldgevoel over het wegkijken, de collaboratie én de vernederende behandeling ná terugkeer daarom groot. Dat de bestrijding van antisemitisme een kleine tachtig jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog nog zó hoog op de maatschappelijke agenda staat, is dus logisch en terecht. De oproep van de burgemeesters om oplaaiend antisemitisme tegen te gaan én op 4 mei respect te tonen voor de belangrijke en waardevolle traditie van Dodenherdenking is dat evenzeer.

Het politieke misbruik van de bestrijding van antisemitisme
Wat daarentegen ten strengste moet worden veroordeeld, is de wijze waarop de bestrijding van antisemitisme steeds vaker politiek wordt misbruikt. Jodenhaat is een eeuwenoud Europees probleem. Deze vorm van racisme vindt dan ook haar wortels op ons Europese continent. Het witte Europa waarin andere vormen van racisme eveneens zo diep zijn geworteld. De misdaden tijdens het slavernijverleden, de genocide in toenmalig Belgisch Congo en de moslimhaat in recente decennia zijn daarvan slechts enkele voorbeelden.

Desondanks is het vandaag mainstream geworden om onder het mom van de bestrijding van antisemitisme andere niet-witte bevolkingsgroepen racistisch te kunnen bejegenen. Anti-moslim-racisme is daarvan het bekendste voorbeeld. Geert Wilders en zijn PVV zijn daar al een kleine twintig jaar in gespecialiseerd. Met haar bizarre uitspraak dat Syriërs, Eritreeërs en Jemenieten ‘Jodenhaat diep in hun ziel hebben’ is Caroline van der Plas een van de vele politici die het spoor van Wilders zijn gaan volgen. Absoluut dieptepunt in de normalisering van racisme is uiteraard dat Martin Bosma, de ideoloog van de racistische PVV, komende 4 mei een krans gaat leggen om de slachtoffers van de........

© Joop