Interdisciplinair filosoof

Ze construeren eerst twee extremen en positioneren zichzelf als het rationele en gematigde midden

Heb je al van de ‘klimaatbekoeler’ gehoord? Waarschijnlijk niet, want ik heb het woord net verzonnen als hertaling van ‘lukewarmers’. Klimaatbekoelers zijn de nieuwe klimaatontkenners. En ze doen dit best handig, want hun eerste zet is om zich expliciet te distantiëren van klimaatontkenning. Zo kopte Nieuwsuur onlangs toen ze klimaatbekoeler Mike Hulme uitnodigde: “Hulme is geen klimaatontkenner, maar…”. Dit ‘ik ben geen klimaatontkenner, maar…’ is het nieuwe ‘ik ben geen racist, maar…’.

Klimaatbekoeling is klimaatontkenning in een nieuw jasje. Het doel van de klimaatontkenners is al decennia hetzelfde, maar de manier waarop ze dit bereiken evolueert. Klimaatontkenning (een klimaatontkenner zal meteen zeggen: ‘klimaatontkenning’ bestaat niet, ik ontken toch niet het klimaat?) is vorm van wetenschapsontkenning en richt zich op één of meer van de vijf feiten van klimaatwetenschap:

- Het klimaat verandert niet.
- Het klimaat verandert maar dat komt niet door ons.
- Het klimaat verandert maar dat is niet erg want het klimaatverandering is van alle tijden.
- Het klimaat verandert misschien, misschien komt dit door ons, maar we weten dit niet zeker.
- Het komt door ons en we weten het zeker, maar het is niet erg.
- Het is misschien wel erg, maar wij kunnen het niet oplossen.
- Misschien kunnen we het theoretisch gezien wel oplossen, maar zolang China en India niets doen hoeven wij in Nederland in ieder geval niets te doen.

Et cetera, et cetera – de combinaties zijn oneindig.

Maar de........

© Joop