Dünyanın en kapalı ülkeleri; Afganistan, Kuzey Kore de oradaydı.. Savaşan ülkelerin temsilcileri de..
Paris Olimpiyatları (cezalı Rusya dışında) yer kürenin tüm renklerine ev sahipliği yapıyordu.
Her bayrak.. Her ırk.. Her renk.. Her cins.. Her din, inanç.. Bir arada olunabileceğini gösteriyordu. En azından üç beş saatliğine, birkaç günlüğüne!
Törenin son şarkısı buna çağrıydı: İmagine.. John Lennon’un eşsiz şarkısıyla “hayal et” deniyordu: “Cennetin cehennemin, dinlerin olmadığı.. Sınırların ayırmadığı.. Ölmek ya da öldürmek zorunda olmadığın bir dünya hayal et.”
Şarkının dizeleri bir an barış umudu yaratıyordu ama, TRT spikeri tercüme ederken bu mesajı -mecburen- es geçince hangi ülkede ve nasıl bir dünyada yaşadığını hatırlıyordun.

*. *. *
“ÜÇ CİSİM PROBLEMİ” dizisi ve (daha yeni bitirdiğim kitabı) tam da bunu anlatmıyor mu!
İnsanoğlunun dünyayı düzeltme umudu olmadığını düşünen bir grup, teknolojide olağanüstü bir “sıçrama” yaşamış bir medeniyeti dünyayı fethe çağırır.........

© HalkTV