Doğrudan kitabın ortasından konuşmamız gerekirse; Medine’de Yahudilerin kökünün kazılmasının asıl sebebi Bedir Savaşı’dır.

Hak ile batılın birbirinden ayrıldığı gün(yevmul Furkan) olarak nitelenen bu savaşın İslam tarihinde çok farklı ve ayırt edici bir yönünün olduğunu bilmeyenimiz yok gibidir. Bedir Savaşı’na katılmak çok büyük bir şeref olduğu gibi, bu savaşa katılanlar parmaklarla gösterilir, onların katıldığı istişarelerde bereket ve kararlarda isabet olduğu düşünülerek hareket edilmiştir. Sonraki zamanlarda ciddi hatalara düşen sahabeler, bu savaşa katıldıkları için affedilebilmiştir. Çünkü onlar Aziz olan Allah’ın övdüğü ve lütuflarla müjdelediği kimselerdi.

Hak ile batılın ayrıldığı gün olan bu savaşın Yahudilere bakan çok ama çok büyük bir yönü vardır. Sürekli kıskançlık, bilmişlik, kendini üstün görme gibi vasıflarına karşı uyarıldığımız bu topluluk zaten Müslümanların Medine’deki konumlarından dolayı ciddi hasetler taşıyordu. Bu yüzden Bedir Savaşı’ndan önce düşmanla ciddi bir istihbarat, fitne ve fesat ağı kurmuşlardı. Müslümanlar, onca sayı ve imkan azlığına rağmen Bedir’de düşmanın belini kırıp, kazandıkları namlar ile diyarları aşıp etrafı inletince, Yahudilerin haset ve kıskançlık damarları bir volkan gibi kaynamaya başladı. Homurdanıp durdular. Buraya kadarı siyercilerin dikkat çektiği şeylerdi.

........

© Doğruhaber