Nübüvvet vazifesi ile sadece insanlara değil, alemlere rahmet vesilesi olan Peygamberimiz (sas) buyurmuştu ki, “İnsanlara merhamet etmeyene Allah da merhamet etmez.” (Bûhârî, Tevhid, 2)

Erdemli bir insan olmanın odağında merhamet vardır. Çünkü cömertlik, tevazu, dürüstlük gibi, aklınıza güzel ahlak adına ne geliyorsa, hepsi merhametten beslenerek ayakta durur. Düşünün; merhametsiz bir insan fedakâr olabilir mi? Olamaz. Cimrilik merhametsizliktir. Merhametsiz bir kalbin sahibi mütevazı davranabilir mi? Davranamaz. Kibir merhametsizliktir. Merhamet etmeyen kişi yalandan çekinir mi? Çekinmez. Sahtekârlık merhametsizliktir. Kısacası merhametten nasibi olmayan, baba ya da evlât, kadın ya da erkek hiç fark etmeksizin birçok erdemden de mahrum kalmış demektir.
Merhametin “acımak değil, acıtmamak” anlamına geldiğini hemen hatırlayalım. Şefkat ve biraz da acıma hissiyle koruyup kollamak elbette değerli bir duygudur. Ama merhamet daha üst bir değerdir ve muhatabımızı başka........

© Diyanet Haber