Hop oturduk hop kalktı.
Yüreklerimiz ağzımızdaydı.
Öldük öldük dirildik dersek yeridir.
Endişe ve dertten kalp krizi geçirmediysek şanslıyız.
Ama sonuçta Çekya'yı 2-1 yenerek Avrupa Şampiyonası'nda son 16'ya kaldık .
Oysa Hamburg'da her şey hazırdı zafer için.
Tribünler bizimdi.
Her yer kırmızı beyazdı.
Üstelik Çekya daha 20.dakikada Barak'ın kırmızı kart görmesiyle 10 kişi kalmıştı.
Bu kart oyuna istekli ve dirençli başlayan Çeklerin umudunu azaltmıştı.
O azalan umudu bitirmek, o direnci kırmak için sadece bir gol gerekiyordu.
Sadece bir gol.
Bir gol atsak, gerisi çorap söküğü gibi gelecek diyorduk.
Millilerimiz ilk yarıda ofansif bir futbolla o golü atmak için çabaladılar.
Arda, Kenan ve Barış Alper ile skoru zorlarken, merkezden Hakan Çalhanoğlu ve İsmail Yüksek, kanatlardan da Mert Müldür ve Ferdi ile Çek savunmasını zorladılar.
Ama bir uyum sorunu vardı.
Kime kime, nereye pas vereceğine emin değil gibiydi.
Bu nedenle hucümda çok top kaybı ve pas........

© Yeniçağ