Bir şeye nasıl baktığımız ve o şeyi nasıl gördüğümüz çok önemli... Çünkü Türkçede ifade ettiğimiz gibi hayatla ilgili kanaatlerimiz o ‘görüş’lerden ortaya çıkıyor. Arapçada ‘nazar’, ‘nazariye’, ‘nazariyat’ kelimeleri de benzer muhtevalarla kavramlaşmıştır. Yine ‘körleşme’ kavramıyla da aynı doğrultudaki metaforik durumları ifade eder; bir şeyin aslî durumunu görememek, gözden kaybetmek, yanılgıya düşmek gibi şeyleri kastederiz. Bütün bunlar; bakışımız, görüşümüz ve zihniyetimizin birbirinin ayrılmaz cüzü olan unsurlar olduğunu gösteriyor bize. İşte bu yüzden nereye, nereden, nasıl baktığımız çok önemli. Ne gördüğümüzse işin nihai noktası olması bakımından belki de hayati bir mesele!

Döne döne üstünde durduğum akan gündem meselesinin üst paragraftaki durumla yakın ilgisi var. Akan gündem derken kastım sadece hadiselerin önümüzden hızla gelip geçiyor oluşu değil; aynı zamanda bu akıcılığın ‘görme’yi, yani ‘nazar’ etmeyi sağlıksız hale getiriyor, engelliyor, yanıltıcı kılıyor oluşu...

Akan gündem dediğimiz şey, hadiseleri yeni iletişim teknolojileri, araçları ve mecraları yardımıyla hayatın tabii hızının üstüne çıkararak seyre sunma hedefiyle ortaya çıktı. Nihayetinde bugün sanal dünyanın hızının gerçek hayatın hızından daha fazla olduğunu, arada bir senkron olmadığını hepimiz tecrübe ediyoruz.........

© Yeni Şafak