Adalet denen kavramı her zerresine kadar sindiren gelişmiş ülkelerde “kanaat-aşiret-cemaat önderi” tanımlamasını duyan-gören-bilen var mı? Göremezsiniz çünkü “vatandaşıyla kurduğu iletişimde” üçüncü şahıslara/oluşumlara ihtiyaç duymaz o devlet. Kanunlar ve anayasal çerçeve her bireyin; kendisini ait hissettiği, güvende ve eşit gördüğü, hakkını savunduğu, suçluyu cezalandıran, masumu koruyan maddelere sahiptir.

Aynı suça, hakimlerin ve savcıların yorumuyla on farklı mahkemeden on farklı karar çıkmaz o ülkelerde. Suç net ise uygulanması gereken ceza da net ve tektir.

Özetle hak-hukuk-adalet-özgürlük-demokrasi-kurumsallık kavramlarını her zerresine sindiren ülkelerde suç ve ceza çizgisi ile anayasal işleyiş her bireyi kapsayacak eşitlikte ve netliktedir. Ve bu adaletli netlik aşiret-kanaat-cemaat oluşumlarını asla tanımaz, vatandaşıyla ve kurumlarıyla muhatap etmez.

Sözünü ettiğim gelişmiş ülke anlayışına yaklaşamayan ülkelerde ise iki sosyolojik sonuç ortaya çıkar; ya herkes kendi cezasını kendi uygular (bu durum nesiller boyu devam eden kan davalarını tetikler) ya da........

© Yeni Birlik